a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

logouxarin – autokinitodromos lyrics

είν’ τα λάθη και σωστά σωστά και λάθος ποσοστά
η φωνή μου είν’ η γειτονία , η γλώσσα μου σπάει οστά
σε λέει άγνωστα και γνωστά σε λέει αλάνι ή φουκαρά
στον κώλο κάτι εκατοστά παίρνεις κανείς δεν μου χρώστα
και δεν χρωστάω σε κανένα κανένα ποτέ και τίποτα απολύτως
ότι λέω μου βγαίνει αυθορμήτως
η αριάδνη βρέθηκε μα χάθηκε ο μίτος
δεν θέλω την πρωτιά μου πάει πιο πολύ ο τρίτος
ποτέ μου χρυσός τίτλος , ποτέ μου δεν πίνω μύθος
τη βρίσκω με ρεαλισμό και μαυρίλα ευσυνειδήτως
μας έθαψε την παιδική αθωότητα ένας κήπος
και αυτό που έμεινε μέσα μας είναι ένα μαύρο κτήνος
γάμα τον θάνατο γάμα γάμα τον θάνατο
δεν πίνω τα μισά από σας κρατάω το μεροκάματο
η υψηλή κοινωνία με περνάει για αγράμματο
μα η diva μου τον σάλιωσε σαν να ‘ταν σημογράμματο
η μάνα κλαίει γιατί το παιδί το κλέψαν τα αλώνια
όσο ταΐζει η πόλη την διχόνοια
βρήκε στη γειτονιά για να ξεδώσει τρόπους
και έμαθε να πέφτει βλέπεις πάταγε συνέχεια τα κορδόνια
μάθημα και πάθημα σε λάθη δίνεις βάση μα
σωστά μιλάνε όλοι μα έχουν λάθος ανάστημα
ανάθεμα τα τάλιρα που δίνεις για να γίνεις
έχω την τιμή να λέω 6 χρόνια καπαμίτης
κατάγομαι απ’ το γαμημένο ηράκλειο κρήτης
έχω 5 αδέρφια που λεν μην εγκαταλείπεις
μα πάλι λείπεις , μέρες χαράς και λύπης
χαμογελάει ο λύτης μα πια είμαι καθαρός

(και είμαι)
στον αυτοκινητόδρομο ξανά
στον δρόμο που όλα κινούνται γρήγορα
στο τέλος της πορείας δρόμος άλλος ξεκινά
και έχεις μια ευκαιρία για να παν όλα καλύτερα

δρομίσιος μπάσταρδος πάλι δρομίσιος μπάσταρδος
καλεί 2-8-1-0 «έμεινα άφραγκος
γι’αυτό πάρε τα δανεικά που σου ‘δωσα και φέρτα μου
αλλιώς βλάκα τη γάμησες και πλέον είμαι άκαρδος»
έχω το χέρι στο τιμόνι μου
κλαίει το πορτοφόλι και χαμογελάει η πόλη μου
μ’αυτά που ρουφάω τρυπάω το πνευμόνι μου
αυτά που λέω είναι facts όσο και αν θυμώνεις μου
είμαι θαμώνας ζωντανός στη χώρα των νεκρών
φεύγω ζητώντας οξυγόνο μέσα στο μπετόν
ζητάω φεύγοντας τη νιότη χαμένων ετών
και ενώ την έχω κάνει τραγουδάω καθ’ οδών
τραγουδάω καθ’ οδών για την νιότη χαμένων ετών
όσο γυρνάω μόνιμα μια κυκλική πορεία
το κάθε βήμα μπρος μου διαγράφει ένα πίσω μου
και η κάθε άγια πράξη μου κρύβει μια αμαρτία

δεν θέλω άλλη πραγματικότητα
μου φτάνει όση πήρα
είμαι στη γύρα μειονότητα, αυτό μου γράφει η μοίρα
έχω μια βιβλιοθήκη με κουπλέ, ε-και τι πήρα
ακόμα έχω τρεις και εξήντα , μια μπύρα και ένα αναπτήρα
και μια απόφαση που πήρα , να γίνω αυτό που θέλω
μα αν δεν αγαπήσω εμένα , θα ‘μαι μια ζωή μπουρδέλο
καλύβει το σκοτάδι σου σαν πέπλο , δεν θέλω
το φώς μου να χαθεί και που πηγαίνω να μην ξέρω
δεν υποφέρω σου λέω , δεν ξέρεις τι κάνω
κάνω πλάνο-μετά το πλάνο-όλο τρέχω και δεν φτάνω
είπα στο μάνο – «νομίζω ότι τα χάνω»
βγήκα για ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι να στανιάρω
δεν έχω δει τον χάρο μα θα τα πούμε συντόμως
το τώρα μια αμβλεία γωνία και γω η διχοτόμος
χωρίζω την απόσταση του αύριο με το χθες
μη μου λες τι θες να κάνεις πες πόσο πολύ το θες

και ότι είναι να μείνει θα μείνει
ότι φύγει βάλτο πάλι στο καμίνι να μείνει
εκεί η μνήμη μου τείνει να δίνει
λύπη και συμπόνια , η ζωή μας καταπίνει
ότι λάθος είναι σήμερα , λάθος να παραμείνει

- logouxarin lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS