aprositos - ντόμπροι (ntomproi) lyrics
ρεφρέν
να είστε ντόμπροι και να είστε δυνατοί
πρέπει να πατάτε τα πόδια σας στη γη
είμαστε μικροί και όταν μεγαλώσουμε
θα πρέπει να είμαστε γέροι για αυτά που θα βιώσουμε
για την τιμή μας πρέπει να ματώσουμε
με τη μουσική το κόσμο να ενώσουμε
αυτό είναι για εσάς που φοβάστε στη ζωή σας
νιώστε αυτό για να εξιλεωθεί η ψυχή σας
κουπλέ
σήμερα βρέχει, σήμερα η μέρα μου όλο πιο γρήγορα θα τρέχει
η διάθεσή μου όλο πιο δυνατά κάτω να πέφτει
και εγώ να ασχολούμαι με προβλήματα που ο καθένας γύρω μου θα έχει
εγώ εδώ να προσπαθώ να βγω από τη μέθη
του μυαλού μου που να με καταστρέψει θέλει
ο άνθρωπος γουστάρει με ψυχές να παίζει
κι αυτό γιατί δεν του μάθανε εσώψυχα να βλέπει
θέλει όλα για εκείνον να τα παίρνει
αφού του έμεινε από μικρός πως ο πατέρας του τον δέρνει
δε θέλει πλέον το πατέρα του να ξέρει
μα στέκεται στα πόδια του γέρος κι επιμένει
μένει ατόφιος μα τον εαυτό του δε προσέχει
δε κάθεται στο σπίτι όλη τη μέρα έξω βγαίνει
η μάνα του ανησυχεί που σπίτι του δε μπαίνει
μα από τις πράξεις του πατέρα του γίνανε σαν ξένοι
πλέον ο μικρός έγινε καταθλιπτικός
με τους γονείς και φίλους του έγινε ακόμα πιο ψυχρός
δεν είναι πλέον αυτός που λέγανε χαζός
ήρθε στη πραγματικότητα και έγινε ωμός
χάθηκε το παιδί που ήταν χαμογελαστός
το βράδυ ψάχνει για χάπια, ζέστη μα και λίγο φως
δεν έχει λόγο να ζει και να κοιτά εμπρός
αφού δεν έμαθε από μικρός τι θα πει σεβασμός
ρεφρέν
να είστε ντόμπροι και να είστε δυνατοί
πρέπει να πατάτε τα πόδια σας στη γη
είμαστε μικροί και όταν μεγαλώσουμε
θα πρέπει να είμαστε γέροι για αυτά που θα βιώσουμε
για την τιμή μας πρέπει να ματώσουμε
με τη μουσική το κόσμο να ενώσουμε
αυτό είναι για εσάς που φοβάστε στη ζωή σας
νιώστε αυτό για να εξιλεωθεί η ψυχή σας
κουπλέ
γνωστός πλέον ως καταστροφικός
είναι κλειστός μα όλοι ξέρουν πως είναι αληθινός
είναι αυτός που έκλαιγε όταν έμαθε πως
πέθανε κάποτε ο μικρός του αδερφός
πάντα νιώθει ένα ρήγος μα στέκεται σαν λύκος
ξέρει πως όσα του λέγανε μικρός είναι πλέον μύθος
νομίζει πως έξω είναι της βροχής ο ήχος
μα είναι τα κλάματα που κρατάει μέσα του ο στίχος
τριγυρίζει και όλους τους κοίτα χαμένος
και καταραμένος πλέον σε αυτή τη γη
φοβισμένος αφού χάθηκαν όσοι είπαν το μαζί
να μην τον καταλαβαίνουν και να νιώθει πως είναι ξένος
αγριεμένος και να είναι χωρισμένος
δεν έχει επαφή για καιρό με καμιά φωνή
βγαίνει ο αληθινός εαυτός του κουρασμένος
αφού θέλει να βγει από τη φυλακή
πλέον μπλεγμένος και να είναι στη στενή
του έλειψε ο ήχος και η μυρωδιά από τη βροχή
στον ύπνο του ξαφνικά ακούει μια φωνή
ξυπνάει ιδρωμένος μα αυτή ακόμα να αντηχεί
εκείνος νομίζει πως είναι σε άλλο κόσμο
και βλέπει μια γυναίκα που του χαμογελά
ήταν δυνατός μα έπεσε από το πόνο
και κοιτάζει τη μητέρα του μια τελευταία φορά
ρεφρέν
να είστε ντόμπροι και να είστε δυνατοί
πρέπει να πατάτε τα πόδια σας στη γη
είμαστε μικροί και όταν μεγαλώσουμε
θα πρέπει να είμαστε γέροι για αυτά που θα βιώσουμε
για την τιμή μας πρέπει να ματώσουμε
με τη μουσική το κόσμο να ενώσουμε
αυτό είναι για εσάς που φοβάστε στη ζωή σας
νιώστε αυτό για να εξιλεωθεί η ψυχή σας
Random Lyrics
- major suchodolski - czilera utopia lyrics
- dakaneh - violencia lyrics
- seeyadrew - off the table lyrics
- switch floz - i feel like lyrics
- kina - where r u? lyrics
- nf trey - forget you lyrics
- kz (us) - famous lyrics
- brunzyn - verder lyrics
- jonathan palmer, aldous finch - flying so high above it all lyrics
- mc-calamitous - myl1f3 lyrics