a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

apsinthos - θρήνος (thrinos) lyrics

[intro]
(…)

[verse]
άλατος στήλη
το σώμα μου βαρύ σαν τσιμέντο μες στο νερό όπως η θολωμένη εικόνα μας στη μνήμη
νιώθω βαδίζουμε στο τελευταίο μας μίλι
κοίλη σταγόνα ψυχραμένου ιδρώτα στάζει στο καπνισμένο μου μέτωπο και δίνει
την εντύπωση της κίνησης, тα πάντα παγωμένα μες τη δίνη
άκαμπτο χέρι μου πάνω που αφήνει
σημάδια ψύχους στο πυρακτωμένο μέταλλο, δρόμος προς την ελευθερία μας μόνη πύλη
σφιχτά σφραγισμένα κι ερμητικά κλειστά τα χείλη που πατάω
στους τέσσερις τοίχους ωμής ρουτινασμένης επαφής μέσα σ’ αντίλαλους πάντα περνάω, ψυχοδύνη
μυρωδιά απ’τα παιδικάτα μου σαν φιλμ καρέ φωτός και cuts εικόνες σ’ αγκαλιές που σβήσαν όπως η γαλήνη
πνιγμένα μάτια σπάσανε την ύπνωση και το πολιτισμένο σου όνειρο νεκρό σε κάποια παραίσθηση σβήνει
αίμα στα χέρια μου κοιτούσα
τι θ’ άξιζες αν πέθαινα, αν έσβηνες ή αν ζούσα;
σαν χάραξε η τελευταία φορά που σε τούτα τα χαρτιά θα σου μιλούσα στα πεντάγραμμα σαν όνειρο το να ξεφύγω δίχως να ματώσεις μοιάζει ανώφελο
πως οι ψυχές μας γίνανε τροφή για το αστικό σου πνεύμα όπως τα κορμιά μας στο στόμα σου πρόσφορο
γεννημένος με νότες που σχηματίζουν θηλιά στο λαιμό κάποιας πόλης, εικοσιπέντε χρόνια πριν, φθινόπωρο
στο σώμα σου βροχές πέρασαν όπως και τα χρόνια σου
κι εγώ παιδί μαγεμένο στους σκουριασμένους σου δείκτες ονειρευόμουν πάνω στα βρωμισμένα σεντόνια σου
μάνα τη νάρκωση μου
λεπτή κλωστή που ‘σπασε η λογική μου, τι μου μένει;
όταν σαν κλώνο είδα στο πρόσωπο σου την προβολή του εαυτού μου να σε προσκυνά μόνο και να σωπαίνει
και σε θρηνώ σαν να πέθαινα εγώ τώρα που μες στην αγκαλιά μου στέκεις πάντα ματωμένη
πες μου ποιο δάκρυ μ’ απομένει
μέσα στους δρόμους σου ανδρώθηκα ήσουν για ‘μένα μητέρα μ’ αγκάθινα χέρια που υφαίνει
ένα κορμί κελί όσο τη μοίρα σου στην ύλη σου δένεις
φιλιά ξυράφια και ανάγκες τα τέκνα σου ξένοι
πόρνη που μου χαρίζεις τα θανατικά φιλιά σου πάντα μαγεμένη
συνοδοιπόρος ή καμβάς, για κάποιους πίστη ερωμένη
σώμα απ’ το σώμα μου, λάθη απ’ τα λάθη μου, σάρκα απ’ τη σάρκα σου για να ταιστούν πεινασμένοι
οι γειτονιές ψυχορραγούν όπως το πνεύμα της άστεως πια πεθαίνει
όσο κι αν ψάχνουν οι σκλάβοι υποκατάστατα για τους νεκρούς θεούς της ύλης που την προσκυνούν γονατισμένοι
που την προσκυνούν γονατισμένοι
[outro]
πώς να σε πάρω; ποιο όνομα να σου δώσω;
θα γίνω ρέμα να σ’ ακολουθώ
στο πρόσωπό σου ποιον καθρέφτη να φορέσω;

- apsinthos lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS