azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

axrwmo topio - το σώμα γίνεται ουρανός lyrics

Loading...

+β.σ+
το σωμα γινεται ουρανος και η λογικη μου καπνος
ειμαι ο κενος συγγνωμη βητα σι μπερδευτηκα
οι ανασες μου σαν περιστερια πανε και ερχονται
και εμεις σαν πεφταστερια παλι πεφτουμε

το μυαλο μου στο απεραντο, αυτο ειναι που μου λειπει
στα ματια μου μπροστα φυτρωσαν τοιχοι
η θυλια να με τυλιγει να με σφιγγει απλα για να με βασανισει
μα ποτε να μην με πνιγει, και εχει ερθει για να μεινει δεν θα φυγει

το σωμα γινεται ουρανος παντου καπνος μες στα πνευμονια
και εσυ καπνος στην στραβη εδω στα λογια
γεννηθηκες για να μου φερνεις ζορια, μες στο μυαλο μου
σε εχω σαν εικονα, μα το μυαλο μου εχω χασει χρονια ε

και να το ψαχνω αλλα τοσα, πες μου ποσοι θα το νιωσαν
πες μου γιατι βγαζουν γλωσσα
αφου δεν ζησανε το αχρωμο δεν εκτιμαν το χρωμα
καποιοι το δανε σαν μοδα μα καποιοι το ζουν ακομα

φορω το οραμα μηδεν σαν φυλαχτο, να θυμηθω να φυλαχτω
και να φιλω δικα μου ατομα
δεν ησουν τιποτα περα απο ενα σκαλωμα
να θυμηθεις να φας κοντε να μην σε βρει το πατωμα
ζουμε σε σπιτια δανικα, οχι εγω μα κοντινα
μου προσωπα που ανα τακτα χρονικα διαστηματα
τα κενα που ακουτε εμεις πινουμε
μινορε πες μου μαλακα τι θα απογινουμε

+β.σ x μινορε+
ο δρομος δυσβατος, και τα αλλα γυρναν
και εγω πινω ολο και φευγω σαν να μην θελω να ζησω καν
δεν εχω ορεξη να γραφω για αυτα
μα με τραβα η καταστροφη μου σαν μια ακομα γουλια

+μινορε+
το σωμα γινεται ουρανος και η αναγκη πατωμα
ριζωνει η θλιψη στο σηκωτι με τα αναλογα
περασαμε το σκαλωμα και ειδαμε τον δρομο
η ομοιοτητα του ημουν τι εγινα και τι θα θελα

αυτος ο τυπος με κοιταει ακομα
ακόμα βγαινει απτο κεφαλι δν εχει ενα σωμα
εγω κραταω ενα γραπτό να του προσφέρω
και μου γύρισε σαν δώρο την ποιο βρωμικη κολόνια

μην τα κολλαε αυτα τα ραπς δεν εχουν συγκριση
διαφερει η διυσδηση απο μια απλη αμφίεση
ε β.σ μπερδευονται το περασαν για ποιηση
μυριζει νικοτίνη πατα στον λαιμό την ύπνωση
δεν εχω κατι να σου πω να ενδιαφερει
διαφερει παει απο χερι σε χερι σπιτι ενα τρύπιο καρτερι
γραφω σκοταδι μεσα μπεσα τωρα μερα μεσημερι ειναι σαν δικοπο μα…

ηχιτικη ηρωινη στα αυτια μου σκετος
με τρυπισε το βελος οταν γνωρισα το μενος
αντωνη κοιτα στην φαση εισα φως και μπηκα και αληθεια δεν μπορουν να φανταστουν ποιο ειν το τέλος

ο δρομος δυσβατος και τα αλλα γυρναν
και εγω πινω ολο και φευγω σαν να μην θέλω να ζήσω καν
δεχω όρεξη να γραφω για αυτα
μα με τραβάει η καταστροφή μ σαν μια ακομα



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...