a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

bilinc - sürgün lyrics

[verse 1: kutay]
gözümü kapadığımda gördüğüm geleceğime doğru gitmediğimin farkındayım
ama elimden bir şey gelmiyor şu anın doğruluğuna inanayım ki
göz kapaklarım şişene kadar ağlamayayım kendimi kandırayım
âmâ ellerin yazdığı geleceğin oyuncusu olarak yaşamalıyım
sahip olduğum hayallerimin hayatım olmadığı bir sistemin malıyım
sahip oldukları hayallerin hayatıma dönüştüğü bir kukla mıyım?
sahillerde oturup dalgalar üstünde gördüğüm yansımam gibi
sahiden oturmamış dalgalı bulanık kişiliğimin bir yansımasıyım
yansın artık sensiz geçen günler yansın artık senle biten dünler
yansın artık yanması gereken şu ışıklar bana yolumu gösterecekler
yansın artık başkalarına sen benim yanımda olman gerekirken
yandım artık gibiyim ben senin hayatında yeri olmaması gereken
acı veriyor seni silmek gözüme bakarak sevdiğini söylediğin zamanları
düşünerek kaçı geliyor senin aklına nakaratlarımda yazdığım onca sözlerden
isteyerek bıraktın beni yanımda olmaman seçtiğin bi seçenek
beni hapsettiğin gelecek geçecek çizdiğim yol sensiz devam edecek
kendimi bildiğimi sanıyordum ama hangi benliğimi bildiğimi bilmiyorum
beynimde bir çok ses var bi de sen ses ver artık duymuyorum
beyliklere bölünmüş beynimde benim toprağım hangisi diye arıyorum
ama sorularım cevapsız kalıyor nereye ait olduğumu bulamıyorum
ait olduğun yeri bulmak için ilk başta gereklidir elbet kaybolman
haritalardan kaçılamayan bu vakitte ne de zordur bir tek kaybolmak
zihinde dallanan yolunda mı bulurdun kendini eğer bi gün kaybolsan
zihnimde dalıyorum bi yola bi de ait olduğum yere doğru kaybolsam

[verse 2: emre]
her gece kaçıyorum
aklımı kaçırıyorum hecelerimi sayarken sokakta
yaprağın ağaçtan düşüşündeki acıyı hisset kemiklerinin arasında
bir tek ben miyim ıslanan yağan yağmurun altında çamura bulanmış
ellerim, zihnim ve gözlerim görmüyor artık benim gece gibi karanlık
güneşin yüzü bana bakmıyor
ağlarken kalemim geri saymıyor
durmuş saatler acımı dindirmiyor uyumak geriye döndürmüyor kimseyi anla
yazdıkça tükenen tek şey benim
yarın olsa da artık gitsem derim
yarıda kalan şiirlerimin arasında
kendimi bile bulamam ben nerdeyim
kemik kırıklarıyla dolu ruhum
soğuk tavırlarıyla sustum insanların
inkar edemeyeceğim kadar çoktu
yalnız kaldığım anlarım
soldu çiçeklerim son buldu tüm sözlerim
gözlerim görmüyor artık griden başka bir renk
ama rap hiç bitmeyecek benim içimde
benim için de birkaç dua okur musunuz gelince cenazeme
yaşamak benim için bir ceza demek
veda edip sararıp dökülsem hep
içimdeki baharların başına son sıfatı gelir bu kez
dilek tutmayı bıraktığımda ben yıldızlar kaymaktan vazgeçecek
köprünün altından çok sular aktı
kalbimin enkazının altında kaldım
kaldır beni tutup elimden artık
azalarak üzülerek dondum kaldım
son gözyaşımın düştüğü toprağın altında yattım kapadım gözlerimi
doydum acıtarak beni benden alan
içi dışı yalan olan girdiği her kabın şeklini alan bu insanlara ben insafımı test etmeye çalışana ikazımı duyurdum uyurken onlar
dururken saatler anlarlar neler olup bittiğini kimin kaçıp gittiğini
aklım kaçıp gitti yine
arıyorum benliğimi

[chorus: kutay ve emre]
düşüncelerim sürgünde
kalmadı cevap hiç zihnimde
ellerimin arasında kalbimse atmıyor artık nefretle
dolu değil ruhum üzgün bir adam oluverdim oluk oluk aktım baktım olacak gibi değil artık yalnızlıkla baş başa kaldım
düşüncelerim sürgünde
kalmadı cevap hiç zihnimde
ellerimin arasında kalbimse atmıyor artık nefretle
dolu değil ruhum üzgün bir adam oluverdim oluk oluk aktım baktım olacak gibi değil artık yalnızlıkla baş başa kaldım

- bilinc lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS