azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

clique glac - sabotage lyrics

Loading...

[intro: ak47]
μουσική, μουσική, αποστολή μου εις πέρας
δε σε παίρνει ν’ ανταγωνιστείς, σ’ αυτό είμαι τέρας
δείξε μου το τιμόνι, ποιοι το ‘χουν δει οδηγοί
όταν θα σκάσει κι αυτή η φούσκα να δω ποιος οδηγεί

[chorus: ak47]
μουσική, μουσική, αποστολή μου εις πέρας
δε σε παίρνει ν’ ανταγωνιστείς, σ’ αυτό είμαι τέρας
αναβολή, δε με πείθουνε μέχρι νεοτέρας
πάτε όπου πάει το κύμα κι όπου φυσάει ο αέρας
δείξε μου το τιμόνι, ποιοι το ‘χουν δει οδηγοί
όταν θα σκάσει κι αυτή η φούσκα να δω ποιος οδηγεί
εσκεμμένα φρένα κομμένα και μετωπική
ο μόνος νέος που δεν έχει από πίσω το ‘ν’
[verse 1: ak47]
ναι, ξέρω πώς το θέλεις, κατεβαίνω και με βρίσκεις
η πόλη μουδιασμένη απ’ τις εγκεφάλου πλύσεις
σου ‘πα βάλε δάχτυλο στο στόμα να το φτύσεις
το τρως ό,τι σου δίνουνε χωρίς να το μασήσεις
γράφω το ένα, πάω στο άλλο, τελειώνω το επόμενο
κατεβαίνω ειρηνικά, σαρκάζω, κάνω πόλεμο
πού ‘ναι αυτοί; έλα εδώ, ούτε εκεί, ούτε εδώ
σε φάση δεν τους βλέπω, βάζω τα χέρια στο κούτελο
συνολικά, ναι, είστε μηδενικά, ναι
έχετε φίλους που του χρόνου δεν θα λέτε ούτε ‘γειά!’
ατομικά, λυρικά, μιλώντας ειλικρινά
θέλετε σίγουρα σπίτι μαθήματα ενταντικά, πούλο
κάνω μουσική, φίλε, δεν παίζω για το επίδομα
κι η μουσική που κάνω σφίγγει σαν κεφαλοκλείδωμα
ευθύνομαι σε πλήθος μα ξεχωριστά όλοι θίγονται
κι αυτό γιατί όλοι πίσω απ’ τα ίδια αρχίδια κρύβονται
μιλάμε μ’ αλήθειες και δε χωράμε παντού
όσοι μας νιώθουνε το ξέρουνε πως είμαστε αλλού
εδώ έχει κλώτσο, να φύγεις στην αγκαλιά του κενού
τα τελευταία ταλέντα απ’ την κορυφή του βουνού

[chorus: ak47]
μουσική, μουσική, αποστολή μου εις πέρας
δε σε παίρνει ν’ ανταγωνιστείς, σ’ αυτό είμαι τέρας
αναβολή, δε με πείθουνε μέχρι νεοτέρας
πάτε όπου πάει το κύμα κι όπου φυσάει ο αέρας
δείξε μου το τιμόνι, ποιοι το ‘χουν δει οδηγοί
όταν θα σκάσει κι αυτή η φούσκα να δω ποιος οδηγεί
εσκεμμένα φρένα κομμένα και μετωπική
ο μόνος νέος που δεν έχει από πίσω το ‘ν’
[verse 2: ak47]
τα πρότυπά σου είναι μούφες γελάω με την ελίτ
κι όλο το πράμα κουράζει γιατί έχει φτάσει στο peak
δεν ξέρω τί είναι πιο wack και δεν μου κάνετε cl!ck
αυτός που γράφει τον στίχο ή αυτός που κάνει τα beat
αυτό είναι rap, έλα τώρα, κατεβαίνω με μπούνια
δυο γραμμές αρκετές να σου σπάσουν πηγούνια
sabotage είναι δρόμος, μαθημένοι από κούνια
το υλικό ξεχωρίζει ανάμεσα σε μιλιούνια
τώρα εδώ στο ζητούμενο, ένα το κρατούμενο
πως να ‘μαστε οι επόμενοι; δεν υπάρχει προηγούμενο
έστω κάτι όμοιο ή κάτι παρόμοιο
δεν βγαίνει ακριβώς ούτε με μοιρογνωμόνιο
αθήνα πανδαιμόνιο, βγαίνω με στίχο κώνειο
παίζω για τη φανέλα, καίω το περιβραχιόνιο
το flow μου είναι αιώνιο, καλά κρυμμένο, χρόνιο
μποτίλια με φελλό και κατάρα από το στόμιο
πες μου πού ‘ναι τα γούστα, πού ‘ναι η επιλογή
γιατί όπως τους βλέπω εγώ, βγαίνουνε ασορτί
όλοι απ’ την ίδια κοπή και κάνω τη διακοπή
τους είπα να πάνε πίσω, αφετηρία γραμμή

[chorus: ak47]
μουσική, μουσική, αποστολή μου εις πέρας
δε σε παίρνει ν’ ανταγωνιστείς, σ’ αυτό είμαι τέρας
αναβολή, δε με πείθουνε μέχρι νεοτέρας
πάτε όπου πάει το κύμα κι όπου φυσάει ο αέρας
δείξε μου το τιμόνι, ποιοι το ‘χουν δει οδηγοί
όταν θα σκάσει κι αυτή η φούσκα να δω ποιος οδηγεί
εσκεμμένα φρένα κομμένα και μετωπική
ο μόνος νέος που δεν έχει από πίσω το ‘ν’



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...