azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

downtown ath - nice lyrics

Loading...

[interlude: vlospa]
solid στο beat μάγκα

[verse 1: χίτσκοκ]
έι, έι, δεν είμαστε μόνοι μας, δεν είσαστε μόνιμα
πέφτετε στα γόνατα ερχόμαστε ευθύβολα
μπράτσα μπράτα όχι fake gang
μιλάνε οι βλάκες πως (οι)κονομάν’
g+ngb+ng χύσια στόμα μπαν
το ζούνε ικαρία με sleeping bag
αν και αν και όλα «θα, θα…!»
στο σκηνικό με τ’ αρματικά
δεν το πιάνεις καν, ε τέλει τι καντράν;
όταν σκάμε πετάν’ σαν τον πίτερ παν
γράφω μόνος μου για όλους εμάς
γράφω στην πούτσα μου τον mc που δεν πας
άμα δεν προσέχει τι λέει θα γαμηθεί
αυτό που το πας; σε καβαλάει και δεν πας (έι)
άστους αυτούς κι είναι βούλγαροι
με το παράθυρο είναι συγγενείς
λένε πως είμαστε αούγκανοι
‘ο,τι και να πεις δεν με συγκινείς
δεν θ’ άλλαζα κάτι από το παρελθόν μα ποτέ δεν θα γύρναγα πίσω
βασικά άκυρο θέλω για δύο κουφάλες πάλι πίσω για να τους ξαναγαμήσω
οι δικοί μου όλοι έχουν τρόπους (τρόπους) sorry, εγώ, κάπου τους ξέχασα
από μικρός σπασμένους κόμπους (κόμπους), γι’ αυτό και ακόμη δεν έπεσα
[verse 2: αζάζελ]
τι μιλάνε μιλάνε πολύ και δεν κάνουνε κάτι, κουράστηκα
για ποιο δρόμο οι ψεύτες μιλούν’ και μιλούν’ είναι κόκκος και μπάσταρδα
θα με κάνουν να θέλω να βγω να το πω χύμα όλα πουτάνα
θα με κάνει να θέλω να πάω να τον βρω να του δώσω το κάρμα
πάνε χρόνια που πίνω, που πίνω, που πίνω ματώνουν ρουθούνια
σπασμένα σαγόνια, λυμένα κορδόνια, καμένα γουρούνια (και, και)
πάνε χρόνια που πίνω, που πίνω, που πίνω μουδιάζει το χείλος (φέρε, φέρε!)
από τις εποχές που όταν γύριζα σπίτι δεν έμενε ψύλλος (ψύλλος!)
τώρα ο κόσμος γυρίζει ανάποδα, θα πετύχουμε θέλουν, δεν θέλουν
ή στο ραπ ή θα μπούμε σε τράπεζα, δεν μας ξέρουν καλά δεν μας ξέρουν
τώρα γράφω σα’ να έχω να πω και αν δεν έχω το στέλνω στο διάολο (διάολο!)
είμαι χρόνια σ’ αυτό σα’ πιστός δυστυχώς, και φλερτάρω μαζί με το χάρο

[chorus: nume]
πόση αλητεία να ενώσουμε; (πόση;) για πόσο δρόμο να χώσουμε; (πόσο;)
άμα δεν νιώσουν αυτά που τους λέμε να ξέρουνε θα τους τελειώσουμε
πόση αλητεία να ενώσουμε; (για πες) για πόσο δρόμο να χώσουμε; (πόσο;)
άμα δεν νιώσουν αυτά που τους λέμε να ξέρουνε θα τους τελειώσουμε

[verse 3: nume]
λέγε τι κάναν’ όταν τα δύσκολα μπροστά στα μάτια τους είδανε
πες μου ποιοι κάναν’ την κότα, και στη γραμμή απ’ τους πρώτους ποιοι μείνανε; (ποιοι μείνανε;)
δεν ξαναπέφτω στον πάτο (στον πάτο!), μονάχα αν τους σκάβω το λάκκο (το λάκκο!)
και έχω ακόμα πολλά να τους μάθω ξεκίνησα «από τα κάτω» (από τα κάτω!)
γράφω στη πόλη ιστορία με πράξεις όσο το στόμα ανοίγετε (ανοίγετε!)
μέσα στην κλίκα μας έχουμε λίγους, όποιος δεν σέβεται πνίγεται (πνίγεται!)
κουβαλάω στη πλάτη μου βαριές αμαρτίες, συμπλοκές και μια northface τσάντα (βαριά!)
έδωσα αργκό στο πλήρωμα, πως θα τα βγάλω πριν πάμε 30;
παραμιλάω στον ύπνο μου τέρμα η δουλειά από αύριο κωλόπαιδο (τέρμα, τέρμα!)
σ’ αυτόν τον αγώνα αν μπεις μέσ’ τη μάχη πρέπει να διαλέξεις στρατόπεδο (στρατόπεδο!)
έχω ένα στόχο θα γίνει αλλιώς θα γυρίσω τον κόσμο ανάποδα (όλο τον κόσμο!)
θα φτιάξω το σπίτι των γέρων μου να με θυμούνται όταν θα φύγω για πάντα μα (μα!)
προς το παρόν δεν σας βλέπω (δεν σας βλέπω!)
«νικολή», να μου λέν’ «δεν σ’ ελέγχω» (δεν σ’ ελέγχω!)
για να βγάλω το νοίκι μου τρέχω (τρέχω)
«δεν γαμιέται μια ζώη», λέω «την έχω» (έχω)
ακόμα γυρνάω στο σπίτι από την πατησίων με τ’ άψυχα σώματα (νεκροί!)
καλύτερα να μη μιλήσω ξανά απ’ το να δώσω στους τσέους ονόματα (τίποτα!)
ποτέ μου δεν έγλειψα, βλάκες, πάντα ήμουν όρθιος, πότε στα γόνατα
και θα ΄θελα μπέσα να δω τους ματάδες να πέφτουν κάτω από αυτόματα (rrah!)
είμαι απ’ τα μέρη που άμα πειράξεις φαμίλια μού έχει βεντέτα (βεντέτα, βεντέτα!)
έχουμε γαλλικούς τρόπους μα άμα στραβώσουμε βουλγάρικη ματσέτα (ματσέτα!)
[verse 4: vlospa]
τίποτα στη τύχη είμαι τελειομανής μέχρι να πουν «το παράκανες…»
μα γράφω τα ίδια ρε πούστη ψυλλιάστηκα, τι; ότι δεν με κατάλαβες
σου το ΄χα πει εμπιστέψου με το ‘χω και τώρα, και τώρα ρε μάνα δες (δες, κοίτα!)
τα δυο εικοσάρια ήταν προφητικά ρε που το ‘γραψα και ήρθαν κατάστροφες (rrah!)
σεβαστικός μα εκτίθεμαι, τόσο, που κάτι θα βρουν να προσάψουνε (πάντα!)
αν θέλουν να παίξουν με τις φωτιές ας έχουν στο νου μη τους κάψουμε
δεν το έχω σε τίποτα ας μη τους κερδίσω σε κάτι όμως το ‘χω άμα χάσουμε (χάσουμε)
μαζί θα το πάμε και άμα δεν τραβήξει, τότε μαζί θα βουλιάξουμε (rrah!)
άσε τα social, απέναντί μου, έλα να πεις ό,τι σκέφτεσαι (πες μου!)
αν δεν έχω τρόπο μυαλό να σου βάλω, θα ‘χω τρόπο για να με σέβεσαι (με σέβεσαι!)
ό,τι έχω γράψει αδελφέ μου θα μείνει, δεν είμαι στο «ήρθε και πέρασε» (πέρασε)
και όσο και αν πίνω, και αν πίνω, και αν πίνω δεν θα ‘μαι εγώ αυτός που τα ξέρασε (rrah! rrah!)
πόσοι ήταν δίπλα μου, πόσοι βοήθησαν το μέτρημα μου δεν έχασα (δεν το ‘χασα!)
γύρισα κάμποσες πόλεις ως τώρα, λόγο θα ‘χα και θα επέστρεψα (‘πέστρεψα)
αν βγήκανε βρώμες μάγκα στ’ όνομά μου λόγο θα ‘χα και το επέτρεψα (τ’ ακούς;)
δεν είμαι απ’ αυτούς που ξεχνάνε μα κάνε πουστιά και διπλή στην επέστρεψα
vlospa

[chorus: nume]
πόση αλητεία να ενώσουμε; (πόση;) για πόσο δρόμο να χώσουμε; (πόσο;)
άμα δεν νιώσουν αυτά που τους λέμε να ξέρουνε θα τους τελειώσουμε
πόση αλητεία να ενώσουμε; (για πες) για πόσο δρόμο να χώσουμε; (πόσο;)
άμα δεν νιώσουν αυτά που τους λέμε να ξέρουνε θα τους τελειώσουμε



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...