a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

downtown - everyday lyrics

[verse 1: χίτσκοκ]
απ’ το πρώτο κομμάτι που γράφω
δεν παίρνεις γραμμή ως το επόμενο
απ’ την πρώτη του γκόμενα
μέχρι τον πρώτο της σκάρτο της γκόμενο
έχουμε στο συρτάρι κρυμμένο καλά
το αμέσως μεγάλο αριστούργημα
απ’ τις μέρες των πίσω θρανίων
της μέρας το πρώτο κακούργημα
έχω μπόλικα νεύρα
και δεν βοηθάει καθόλου η κατάσταση άννα μου
έχω ένα blacklist στην ατζέντα
να δείς και ενίοτε [?] στην μπαντάνα μου
λόγια λίγων να αγγίζουν τα ηχεία πολλών
και στο τέλος στ’ αλήθεια ποιός νοιάστηκε;
πίνεις φρίμπες και ξύδια
αρχίδια, αλήθεια στο τέλος ποιος νοιάστηκε;
έδω ζορίζει το πράγμα
όσο βάζουμε τα κινητά μας μεσ’ στα μικροκύματα
no case, no drama
εδώ μιλάμε για [?], όσο πηδώ 40 κύματα
δεν έχω σχέση μ’ αυτούς και εκείνοι με μένα
είμαι bad σαν τον miller
δεν με νοιάζει τι φτιάχνει και πίνει ο ραπάς σου
αν έγινε k!ller ή dealer
εδώ βαράει το χνώτο αλκοόλ και τσιγάρο μονίμως τα σάββατα
πόρτες με αλουμίνια, τίγκα τασάκια, σπίτια απόρθητα και άβατα
έχω μες στην καβάτζα μου
ιστορίες να σου πώ για την πιο badass φάρα
από πρώτα φιλιά και μανούρες μετά
πριν να πέσει η πρώτη σφαλιάρα
είμαι lyrical και έχω ένα flow
μόνο για να ζηλεύουν οι ωραίοι της πιάτσας
είμαι critical πάνω στο beat
να χορεύουνε drill τα παιδάκια της μπάτσας
να μου λένε μιλάνε με κορυδαλλό και έχουν άκρες αυλώνα
δεν γελάμε κι αλλάζουνε χρώμα
δεν γελάμε κι αλλάζουνε χρώμα
[chorus: χίτσκοκ]
μας μιλάνε αγγελούδια με σίδερα everyday everyday
μούφα drugs, μούφα έρωτες, φαγητό πλαστικό και 2k
μας μιλάνε τσαβάκι τα ξέρουμε από τόσο δα, τόσο δα
έχουν μπόλικα νεύρα και τρέχουνε, όταν τους τρέχουνε οι τσέοι

[verse 2: dimitris koufoudakis]
η πιάτσα σκοτώνει
σαπισμένο το μέσα το έξω γυαλίζει θαμπώνει
ζούμε μέρες κακές σκοτεινές εποχές
ό,τι ζείς να θυμάσαι τελειώνει
μη μου λες για σωστά και για λάθη
όλα μπαίνουνε στο ίδιο καλάθι
το πατάω και σήμερα μόνος
πονάει πιο πολύ απ’ το να πάταγα αγκάθι
μάς αλλάζει το στρές μάς γυρίζει στο χθές
πολεμάν οι φωνές μας
βλαβερές ταξικές τοξικές αλλαγές
μπαίνουν μεσ’ στις αυλές μας
δε μιλάς γιατί φταίς
όλα γινόνται λες για τις απολαβές μας
έχεις κλείσει το φώς περιμένεις βουβός
μα βαρύς ο αμανές μας
είναι όλα για το χρήμα κρίμα
οι ζωές μας φτιάχνονται στην κίνα
απο χέρια εργατών που πέθαναν στην πείνα
για να ζούν κάποιοι στην χλίδα
αν φλεξάρεις κοίτα λίγο δίπλα
κάποιοι δεν κοιμούνται καν σε σπίτια
κάποιος να μιλήσει για την αδικία
που κακώς μας έγινε συνήθεια
όταν αγαπάς να είσαι τελειομανής, ονειροπόλος και επιρρεπής
να μάθεις να δίνεις το φώς
μα να κλείνεις το φώς ταπεινός λίγο πριν κοιμηθείς
δεν γίνεσαι μάγκας ό,τι κι αν πιείς
όσο κι αν θάψεις το φόβο μια μέρα
μαζί του στη σέντρα θα βγείς
μια μέρα μαζί του στη σέντρα
[chorus]
μας μιλάνε αγγελούδια με σίδερα everyday everyday
μούφα drugs, μούφα έρωτες, φαγητό πλαστικό και 2k
μας μιλάνε τσαβάκι τα ξέρουμε από τόσο δα, τόσο δα
έχουν μπόλικα νεύρα και τρέχουνε, όταν τους τρέχουνε οι τσέοι

- downtown lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS