a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

farshad - jahesh lyrics

[متن آهنگ «جهش» از فرشاد]

[بخش اول]
می‌کنه حس غلیان
بدون هر هیجان
چکُشه هر ضربان
کوبیده میشه سفت به
روی هر قطب و خزان
رابطه‌ی ذوق و زمام
خارجه از لوح و قرار
یعنی رفتن از امنیِ نقطه‌ی صلح و صفا
معلق رو هوا
یعنی فرق دارن با همدیگه فرم و ادا
یعنی تداخلِ عمدیِ صبح و شب‌ها
تخمی که بشی حقیقت و صوت رو سوار
وسطِ این شُل شدن‌ها
صحبتِ ایستادنِ ما کِی شد خطا؟
بهتره براتون نچسب بمونم چون
فولاد بُر نمیخوره لا بُراده چُدن‌ها
هیچوقت نمی‌گم کَله شد پرواز
نمی‌شه نرم سمتِ حل معما
میشه دیکته بی نقشی درسته
ولی دست بنداز خودت نقشت رو بردار
صدایی که کَند قبرش رو صد بار
باز می‌کنه از دورِ کَله مُشَما
نه دایره میشم نه یه نقطه
میریزم به هم این بازیِ صفحه و پرگار
سَمِ جَو به من نکرد غلبه
همونم که هرگز نزد کپک قلمش
هر کی ایستاد تو طرفِ غلط غلطه
من اونم با هفت پشتِ اون طرف طرفه
که هنوز، لباسهای شرف تنمه
مروارید چیه؟
بیرون ریختنِ دل و روده‌ی همه دروغهای صدف هدفه
خودی و غیرخودی همه‌اش تلفه
قایم نکن ترست رو پُشتت
پیِ ریتم نباش واسه رقصِ درستت
میخوام برم بیرون از ساعتِ همه
تا بفهمم کدوم لحظه درشته
پام رو زمینه، بالاست نِگام
از جایی میام که نبوده زمان به کام
باور دارم هنوز میشه پرید
من این پرنده رو ساختم با نداشته‌هام
[همخوان]
شروع میشه ذوب شدنت
وقتی که آتیشم دور کندت
حتی دیگه صدات نمیاد
چون میشکنه دیوارِ صوت رو جهش
بی‌انعطافم و بدونل خَمش
وقتی، میشه خاموش با یه تُف رونقت
حتی دیگه صدات نمیاد
چون میشکنه دیوارِ صوت رو جهش

[بخش دوم]
خیلی چیزها توی دستهای تو نیست
این پرنده نمیشه تو نهرهای تو خیس
ترجیحم فَوران بود
نه یه تشتَک شدن روی قتلهای پلیس
حالا تنهام تو پهنه‌ی هیچ
عبور کردم از همه‌ی مرزهای توبیخ
من به دیگران دیگه هیچ امیدی نداشتم
وقتی دیدم آلوده‌ست دستهای خودی
من شروع میشم
توی حرکت
جایی که میریزه قانون‌ها به هم
هم میترسم
هم شجاعم
هم آغوش بازه واسه زانوهای غم
میان شهاب‌سنگها خلاف جهتم
گذشته‌ام روبرومه هنوز از اون رِندهام
گذروندم دیگه همشون رو
کُلی هرمان
بعدِ هرمان
بعدِ هرمان
پرواز پُرِ تنهاییه
ولی کار نکرد رو من یکی تبلیغِ ضدِ پریدن
مثلِ سفینه‌ام تو خطر زنده‌ترین‌ام
هر جا داستانی نبود زندگیم رو فروختم قصه خریدم
نمی فهمنم اونایی که غیر همینن
یه تصویرِ شفاف که چرکِ زمینَم
ارزشم حفظه
چون خودم رو شبیه به یه سکه ندیدم
زندگی رو کردم درک از مسیرِ سختش
بی‌واسطه بی‌میونبُر
الان رو آغاز می‌کنم از دلیلِ قبلش
اطمینان حاصل میشه از طریقِ شک بهش
دنیا میشه قدِ سرزمینِ وصفت
و می فهمیمش از زمینِ دردش
و اون که همه چیز رو با هم میپذیره
خودش تبدیل میشه به جِنِ زیر تختش
رهام از تور توی راه
از دست و پا گیریِ این کوتوله‌ها
از اونا که از عمقِ تاریکی میترسن
بهشون میگم نندازین نور روی کارم
طوری می‌پرم که دودم بمونه
من نمیذارم لِه بشم لای قفل‌هام
حذف نمیشم
از دست نمیرم
توقف نمی‌کنم با یه قُلاب

- farshad lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS