azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

joker/two-face - mα δεν ξέρουν tι συμβαίνει lyrics

Loading...

[intro: styl mo]
uh huh
tsaki, mo
joker/two-face, hatemost
groundzero
2-0-18, uh huh
ναι

[verse 1: styl mo]
μέσα στην πόλη μας που κατοικώ
εθίστηκα σ’ εκείνη, σα μάνα την αγαπώ
τη νύχτα τ’ άρωμά της θα σε κατευθύνει
σύμβολο τ’ όνομά μου αθάνατο θα μείνει
δεν είναι μπάρες ό,τι γράφω, είναι ύμνοι
πάνω μου στάχτη
πότε δεν πούλησα για τα φράγκα τον tsaki
μέσα σε κύκλους οι ώρες γυρνάνε
γίναν’ οι έμμονες μου πρόσωπα και με κοιτάνε
έβαλες τo rap πάνω απ’ τη φιλία
γι’ αυτό κατέληξες νεκρός σε αυτήν την ταινία
θ’ άλλαζες crew κάθε μήνα για να σε ζήσει
κι εγώ να γράφω ακόμα μ’ αυτούς που ‘χα ξεκινήσει
τα δυο μου μάτια κοιτούν πέρα από το χρόνο
τινάζει η φλέβα μου και φτάνει ως τον κρόνο
ανατείλαμε απ’ τη δύση, το rap μου σ’ έχει σβήσει
δε σε συμπάθησα πριν η μάνα σου σε γεννήσει

[bridge: styl mo]
wo-ooh
ya-yah
ναι

[chorus: styl mo]
όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη…

[verse 2: hatemost, styl mo]
κι όλο λέω πως θα φύγω κι αυτή δε μ’ αφήνει
την κοιτάζω απ’ το βράχο, με φωτίζει η σελήνη
ο φακός με τυφλώνει κι ο λαός μου τη δίνει
και νεκροί φωτογράφοι έξω απ’ το καμαρίνι
η μάζα δε με καταπίνει μα, δε με καταπίνει
η μουσική μου είναι δρόμος κι εδώ με κατευθύνει (mo)
η σκόνη τους πνίγει, η σκόνη τους θλίβει
και μιλάμε κι ακουγόμαστε έξω σαν εξωγήινοι
και φωνάζω, μ’ ακούς; εδώ μοιάζω με ξένο
και πετάν οι αρτηρίες, μας βαράν’ διμοιρίες
και φωνάζω μ’ ακούς; φωνάζω γι’ αυτούς
κι η οργή μας στο χώμα, μπαίνει, βγάζει καρπούς
και δεν πέφτουν οι παλμοί, την καρδιά μου πάντα ακούς
πίστευες σ’ εγκαταλείπω γιατί χρόνια παρακούς
χρόνια παρακούς (κι εμείς) χρόνια απάνω τους
χειροκρότημα ελλάδα για τους μελλοθάνατους (ναι)

[chorus: styl mo]
όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη…

[verse 3: tsaki]
yah
κανείς δεν έλαβε το μήνυμα
μηχανικά κινούμαι μες στο σύμπλεγμα
νόμιζαν θα με ρίξουν αλλά πέσαν απ’ τα σύννεφα
ελπίζω να ‘χεις φέρει όλα τα σύνεργα (joker/two-face)
βρέθηκαν μες στη διάσπαση του κρίκου
ξενάγηση ως το βάθος του αδύτου
έχω το μάτι τρίτου, λεπίδα, τεχνική, φράγμα του ήχου
διαδικασία άρσης απορρήτου (joker/two-face)
η συνταγή μου γράφει “τίποτα”
μετάνιωσαν την ώρα που γεννήθηκα
σύνδεση απ’ τη σελήνη μα ‘χει πέσει από τον τρίποδα
δεν βρήκαν ταυτοποίηση από την ίριδα (joker/two-face)
πυρετός πάνω απ’ την πόλη
το φως που επικαλούνται οι νομοί
απέκτησε μορφή μέσα απ’ τη σκόνη, κηλίδες πάνω απ’ το χιόνι
είπαν σιγά-σιγά το αίμα του παγώνει (joker/two-face)
οι δικοί του αναγνωρίσανε το πτώμα
δάκρυα που κύλησαν στο χώμα, του πόνου χρώμα
κανείς δεν αμφισβήτησε το πτώμα
ζωγραφισμένο σ’ όλο του το σώμα (joker/two-face)
σιωπηλοί όπως οι ένοχοι
σπάσαν οι δεσμοί κοντά στην ένωση
χρόνια μετά τη γένεση, στο cabrio με τον mo σ’ επανεκτέλεση
στη θέση που καθότανε κι ο kennedy, είμαι joker/two-face

[chorus: styl mo]
όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
όταν πίνω με κοιτάζουν όλοι κάπως μπερδεμένοι μα δεν ξέρουν τι συμβαίνει
φόρεσα φέτος το παλτό μου κι έχω μες το κινητό μου την καρτέλα μου κρυμμένη
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει
αυτή η πόλη μ’ αρρωσταίνει, αυτή η πόλη…



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...