muddler – gruis lyrics
sinds de bloemen braken
op de ijskoude vloer.
als gl-sscherven kerven
ze in m’n ziel.
schaduwen worden langer
wanneer alles al is verteld
elke tint van grijs vervaagt
terwijl de duisternis zich meester maakt
temperatuur zakt onder nul
mijn lichaam valt stil bij -273
het begint me stilaan te dagen
we zijn allemaal de weg kwijt!
gedachten verpulverd tot gruis
niemand houdt mijn wanhoop tegen
gedachten verpulverd tot gruis
verdwenen tussen de kieren van de tijd
ik vrees de gapende afgrond niet
mijn tenen hangen over de rand
het stof als enige getuige
ik spring mijn eigen schaduw achterna
in een oneindig grote, donkere zaal
zonder houvast of muren als rust
zonder echo sterft mijn schreeuw
en ik, ik blijf alleen achter
temperatuur zakt onder nul
mijn lichaam valt stil bij -273
het begint me stilaan te dagen
we zijn allemaal de weg kwijt!
gedachten verpulverd tot gruis
niemand houdt mijn wanhoop tegen
gedachten verpulverd tot gruis
verdwenen tussen de kieren van de tijd
omhul mij met alcohol
zachte hoeken laat maar komen.
Random Lyrics