a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

orich - στον άνθρωπό μου (ston anthropo mou) lyrics

[intro]
και μέσα από όλα αυτά, τις φωνές, τα λάθη, τα βαριά λόγια
όλα αυτά που ανταλλάζουν οι άνθρωποι τέλος πάντων
πιο πολύ μου έμεινε το:
“τουλάχιστον να λεγες κάτι όμορφο”
οκ

[verse 1]
καίγομαι σα να ακροβατώ σε ηλιοκύματα
όλα λάθος με πρώτο το ότι γεννήθηκα
δεν το ποσοτικοποίησα ποτέ, μα απόψε λέω ότι σε αγαπώ όσο χωράν 13 σύμπαντα
μαθαίνω αργά, αλλά ο χρόνος φεύγει ταχύτατα
κάνει τα λόγια σκουριασμένα σαν καρφί βαθιά, στη καρδιά μου
και ας μην είναι πια για μας, τσαλακωμένα βγάζω απ’ τη βερμούδα μου 2 ποιήματα
γαμώ τους άντρες με την μάτσο νοοτροπία
γαμώ τους life coach και τους sigma
τα παρακάτω λόγια είναι τα πιο δειλά που έγραψα, αλλά για να τα πω “θέλει αρχίδια”
κι ομολογώ ότι γράφει το πρώτο γραπτό:
«αν είναι να γεμίσω επιβεβαίωση υπήρξα για τα πάντα ικανός
ίκαρος πυρομανής ανέφλεξα το ίδιο μου φτερό
κι ο έρως καιρό με έκανε να πετώ κυρτός
σα να σε γύρευα ώστε να ισορροπώ αγκαλιαστός.»
κι ήρθα ακάλεστος στο κόσμο που μισώ και πόσο χαίρομαι που τον μισείς μωρό μου
αλήθεια θα τον έκαιγα μαζί σου, ξεκινώντας από το γυμνάσιο μου
μέχρι + τον αστυνόμο που έχει καύλες και με δένει, ενώ έξω απ’ το τμήμα του κάποια πεθαίνει
νομίζεις πως κάτι σε περιμένει
μα οι περαστικοί δεν είναι αυτοί που βλέπεις στρυμωγμένοι στο μετρό
αλλά αυτοί που καλύτερα από όλους ξέρεις
ο κόσμος είναι ψεύτης
και κάποιος για σένα θα γίνει ο κόσμος σου
υπογράφω σαν άλεξ
με πιστεύεις ?
αφέθηκα σε κάτι που δεν πρέπει
στο στόμα του λύκου ένιωσα safe place
κι εκείνος δεν με δάγκωσε
μακάρι να του μοιάζατε
συνάνθρωπε, το σπίτι και το μέσα σου συμμάζεψε
και τι λουλούδι στην αυλή του άνθισε
μάντεψε
χάιδεψε
μαδησε το
κι άσε το πέταλο του στον άνεμο
ξερω, μην το πεις
ειμαι ρομαντικός & ευάλωτος
ανασφαλής & νάρκισσος
κάπως κομπλεξικος κι απροσάρμοστος
μα ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ αρκετός
νομίζω ξέρεις, περισσεύει πια το να σου συστηθώ
συνήθως περισσεύω, οπότε μάλλον περισσεύει κιόλας το να ερωτευτώ
γεννήθηκα σεπτέμβρη, στο ζώδιο «περιττός», όχι ζυγός
και θες να μάθεις πόσο λάθος πάω?
αλήθεια προτιμάω απ’το να απομυθοποιηθώ το να πεθάνω
απ το «να αποκοιμηθώ στην αγκαλιά σου»
ένα βλεφάρισμα μετά στο: «σε βλέπω πια μονάχα σε ένα παγωμένο κάδρο»
και να θυμάστε όλοι
εσείς ξεχνάτε
δε ξεχνάω εγώ
και δεν πάω παρακάτω εγώ
και δεν γουστάρω κιόλας
θα μείνω εδώ τους όρκους μου τηρώντας
κάποιες νύχτες που στο πεφτσστέρι θα μαι και θα γράφω τα ονόματά μας στο χώμα
μετά αδειάζω το πιώμα μου στη μέση
να δροσίσω τα χείλη των νεκρών μου με τη γεύση
ο κόσμος είναι ψεύτης
και κάποιος για σενα θα γίνει ο ψεύτης σου
δεν υπογράφω καν
μην με πιστέψεις
δεν περιμένω καν να επιστρέψει
κι είναι αλήθεια
«ξέρω ειλικρινά το πόσο θα με δυσκολέψει» μα θα δώσω μέχρι και τον ορισμό της, σε αυτό το 2ο ποίημα:
[verse 2]
“αγάπη για μένα σημαίνει σε θέλω αυτόφωτη
να πετάς με φτερό που αναγεννιέται ακόμα κι αν κοπεί
και ας μην ήμουνα εγω η ολοκλήρωση, να πάω να γαμηθώ εγώ, εύχομαι να την βρεις
όσο λοξοπετώ με το φτερό μου σβήνω μ άνεμο την κάθε ενοχή, και σε σπρώχνω
να πας πιο κοντά στην αυγή
αυτά
καλή αρχή
στον άνθρωπο μου
κι υπογράφω ειλικρινής.”

- orich lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS