a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

poetrix - gerviboðefni lyrics

hann situr einn við gluggann
þarf hlýjan faðm
en engin til að hugg’ann
það er sól úti
en hann sér ekkert nema skuggann
að vera eða vera ekki
það er bara spurning fyrir þá
sem hafa aldrei setið við stofnanafúna bekki með sjálfseyðingarhvöt
faldir í krabbameinsvaldandi mekki
þeir segja hann veikan því hann sér hluti sem að við hin sjáum ekki
segja: “lok+m hann inni að eilífu, því hann hugsar út fyrir mengið
sýnum honum samt einu sinni í viku
lífið sem hann getur aldrei fengið
notum okkar brothætt þekkingu
til ð sanna að það eru ekki við
heldur hann sem að lifir í blekkingu”
þannig að hann sat einn og spáði
með dauðu augnaráði
“ef við komum frá mold
er ég þá ónýta fræið sem guð sáði?
ég allavega að þetta var ekki lífið sem
ég þráði.”
því þegar að þú ert í hugans fangelsi
er lítið um skilorð og ennþá minna um frelsi
menn sem segjast þekkja þessi fræði segja:
“frelsi og lyfjaleysi, hann getur aldrei fengið bæði.”
en hvað er frelsi?
að ver í heimi þar sem lífsgæði
eru metin útþrá hlutum sem þú kaupir
að taka þátt í lífsgæðakapphlaupi
sem allir verða að etja?
lifa eftir stöðlum sem aðrar setja
um hvernig þú átt að vera, hvernig þér á að líða?
ósýnilegar takmarkanir sem ég átti engan þátt í að smíða
allir byggja upp sín eigin litlu veldi
svo úr verður samfélag
þar sem stuðlað er að friði með ofbeldi
kærleikur var bara kenning sem að
heimspekingurinn seldi
inní völundarhús eigingirni liggur flóttinn
leiðsögumaðurinn óttinn
í pappír hetjudáðirnar mælið
ást tilfinning sem þið hælið
við byggingu babelturnsins þræðið
standið fyrir framan myndavélar hræsninar og mælið
hérna eru veggirnir, hvoru megin er hælið?
svo hann sat einn og spáði
með dauðu augnaráði
hvenær munum við takinu sleppa og gefa?
brosa frekar en að kreppa hnefa?
trúa frekar en að efa?
elska frekar en að hata?
sparka leiðsögumanninum, gefa okkur á vald anda alheimsins að rata!
breyta bölvun bardagann sem við háðum yfir í blessun handa öðrum og fá að lok+m frelsið sem við þráðum?
lára kærleikann flæða og næra okkur eins og regn
kasta glampa á spegla sálarinnar og gera okkur hugdarfa
og fá að lok+m að rísa uppúr moldinni sem rósir á meðal arfa?
munum við einhventíma?
svo hann sat einn og spáði
með dauðu augnaráði
fögur hugsjón en veggir fangelsinu
voru bara svo langt sem hún náði
dauðans dyr eini útgangurinn í átt að frelsinu sem hann þráði
en við hinn urðum eftir og spáðum
með allskonar augnaráðum
munum við einhverntíma fá frelsið sem allir vilja?
munum við einhverntíma sjá, finna og skilja
að það að vera eða vera ekki…
það er ekki spurning

- poetrix lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS