a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

raibo - αν τα παράταγα (an ta parataga) lyrics

[chorus]
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ άντεχες λίγο ακόμα
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ άκουγες λίγο ακόμα
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ ήθελες λίγο ακόμα

[verse 1]
πάνω από είκοσι χρόνια στη γη
κι η συνταγή κλασική
στην αλλαγή
μείναν οι σημαντικοί
κι η φυλακή τραγική, ay
πάνω από είκοσι χρόνια στη γη
κι η φυλακή μαγική
γιατί είναι μοναδική
μα η όψη της την αδικεί
πες μου στ’ αλήθεια αν θα μ’ άντεχες αν είχα κάτω, σκυφτό το κεφάλι
πες μου στ’ αλήθεια αν θα μ’ άκουγες άμα σου έλεγα ό,τι κι οι άλλοι
πες μου αν θα μ’ ήθελες αν με πετύχαινες μόνιμα το χρόνο να κυνηγάω
αν με πετύχαινες μόνο να λέω, ή μόνο να κλαίω ή μόνο να γελάω

[verse 2]
μόνο μέλημά μου αν ήταν πάντα το να βγάζω κάποια φράγκα και να μη κοιτάω λίγο το μυαλό μου
μόνο να περνάω όλα τα μαθήματά μου, μη μιλάω και ποτέ μη πολεμάω για το καλό μου
μόνο άμα έγραφα κομμάτια και την είχα δει mc που θυσιάζει την ψυχή για τ’ όνειρό του
ή αν ήμουν κάποιος με όμορφα, καθαρά χέρια και βρώμικο το κούτελό του
αν το πρωί μου ήταν μεσημέρι κι αυτό χωρίς να ‘χω δουλειά βραδινή
αν η ρουτίνα μου ήτανε insta, φουμπού και tiktok και στη μέση φαΐ
αν τα βιβλία μου είχαν σκονίσει εντελώς ή αν ήταν εντελώς ανύπαρκτα
κι άμα οι δρόμοι υπήρχανε μόνο για να τους περνάω με αυτοκίνητα
[pre+chorus]
κι αν όλα τα ‘κανα λάθος, το ξέρω πως θα ‘σουνα εκεί να τα σώσεις
κι άμα τους άρεσα τόσο πολύ, θα ‘σουνα εκεί για να μη με δώσεις
ξέρεις πως έρχεται πάνω μας κάτι γι’ αυτό να μη φτάσεις καθυστερημένος
κι εγώ θα το ζήσω το κάτι και δεν θα το ζήσω στεναχωρημένος

[chorus]
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ άντεχες λίγο ακόμα
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ άκουγες λίγο ακόμα
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ ήθελες λίγο ακόμα
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ άντεχες λίγο ακόμα
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ άκουγες λίγο ακόμα
αν τα παράταγα πες μου αν θα μ’ ήθελες λίγο ακόμα
απλά αν τα παράταγα εγώ, ποιος θα ‘μενε εδώ να τους κλείνει το στόμα

[verse 3]
πάνω από είκοσι χρόνια στη γη
μου μοιάζεις πια φωτεινή
στην ανηφόρα, στην πλάτη ο βράχος μου
κι όσο χρειαστεί μέχρι την κορυφή
κι ας μην εμφανιστεί
σιγά να μη πάμε εμείς στις κρεμάλες, να ζήσουν αυτοί
κι αφού η μοίρα δεν έχει οριστεί, θα κερδίσω τον πιο δυνατό σκακιστή
όταν πέφτει το σπίτι σου από σεισμό
όταν στο παίρνουν με πλειστηριασμό
όταν σου κάνουνε μόνιμο πόλεμο, πώς να δεχτείς τελικά το σασμό
κι εδώ
σε μια κουταλιά με νερό
πνιγόμαστε για καιρό
σιγά μη κοιμόμουν όταν η ζωή σου παιζόταν, τρέχω και δεν το καθυστερώ
είμαι ψωμί από αλήτισσα μαγιά

γι’ αυτό σας αμφισβήτησα βαθιά
γιατί ιστορικά κάθε μου βήμα ήταν πόνος (κι όμως)
στο γραφω σήμερα μόνος (μόνος)
κι ελπίζω μια μέρα τρελή
να στο τραγουδάνε συγχρόνως
χιλιάδες με μία φωνή
πάντα το ανάστημα μέχρι το διάστημα, και το πηγούνι μακριά από το θώρακα
οι φίλοι μου μαύρα πουλιά που θα σπάσουν το ράμφος του κόρακα
σιγά να μη κάτσω να κλάψω, που δεν πρόλαβα όλα όσα θέλω
κι αν είναι ο τσιμίκας ο νέος μαρτσέλο, εγώ τα ‘χω κάνει μπουρδέλο
[pre+chorus]
κι αν όλα τα ‘κανα λάθος, το ξέρω πως θα ‘σουνα εκεί να τα σώσεις
κι άμα τους άρεσα τόσο πολύ, θα ‘σουνα εκεί για να μη με δώσεις
αφού στο τέλος, σε εκείνο το τέλος θα μείνουμε οι δυο μας
και ξέρω πως θέλεις να λες πως τα κάναμε όλα όσα γίνανε στον καιρό μας

- raibo lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS