a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

raibo - δέκα δις (deka dis) lyrics

[verse 1]
πέφτουν ένα ένα τα τουβλάκια κι είναι τόσο θλιβερό που προσπαθώ να τσαντιστώ μ’ όσους λιγότερους μπορώ
αν είχα promo, αν είχα χρόνο, αν είχα χρήματα, απορώ
άμα θα ράπαρα με τέτοια ειλικρίνεια και θυμό, και
δεν θέλω τίποτα, μόνο να τους γυαλίσω, να ηρεμίσω
κι ό,τι κι αν γίνει, πίσω μην γυρίσω
κι όσοι ακούσαν στα [?] να λέω «έχω κουραστεί»

φύγανε δυο χρόνια τα μυαλά από τα κεφάλια
και γίνανε τα νεύρα μου τσατάλια
έφυγες κι εσύ κι ήμουν στο τσακ να ξεκινήσω παρακάλια αλλά με σώσανε τα υπόλοιπα ρεμάλια
όλη την μέρα χάλια και να αισθάνθηκες, δεν πήραμε χαμπάρι
κι υποθέτω ότι το ‘κανες επίτηδες
κρατάμε όλο το μέλλον μες στα χέρια μας σφιχτά να μην μας φύγει κι ας παθαίνουμε απ’ τους δίσκους τενοντίτιδες
οι φίλοι σας λιώσανε στα tiktoks
οι φίλοι μου το λιώσαν γενικά και τώρα είναι στο detox

ξέρουνε την αίσθηση του πόνου σα να ‘ναι σάκοι του μποξ
μα σε κρατάνε λίγο πριν πας να βουλιάξεις
εκεί που πας να κλάψεις ή να ουρλιάξεις
κοίτα να μην τρομάξεις από τις αναταράξεις
τώρα που θα φρενάρει ο τελευταίος τροχός της αμάξης

[chorus]
θέλω ένα κόσμο να χωράει δέκα δις (δέκα δις)
κι ανάμεσά τους να ψάξεις για να με βρεις (για να με βρεις)
να ‘ρθεις, να μ’ αρνηθείς και να με βρίσεις
και μετά ν’ αφήσεις τις ηλίθιες αφηγήσεις
εδώ που ζούμε τα πάντα είναι πιθανά (πιθανά)
αφού κερδίζει εκείνος που τυραννά (που τυραννά)
θέλω ένα κόσμο να χωράει δέκα δις κι αν χρειαστεί συμμαχώ με τον σατανά
θέλω ένα κόσμο να χωράει δέκα δις (δέκα δις)
κι ανάμεσά τους να ψάξεις για να με βρεις (για να με βρεις)
να ‘ρθεις, να μ’ αρνηθείς και να με βρίσεις
και μετά ν’ αφήσεις τις ηλίθιες αφηγήσεις
εδώ που ζούμε και το πράγμα μοιάζει άβολο (μοιάζει άβολο)
που με υποπτεύονται κι ας έχω σχέδιο άδολο (σχέδιο άδολο)
θέλω ένα κόσμο να χωράει δέκα δις κι αν χρειαστεί θα συμμαχήσω με τον διάβολο
[verse 2]
έχω πάρει τα πάνω μου σιγά σιγά εδώ και κάνα χρόνο
κι αυτό δε πάει για το ραπ και μόνο
έχω αποφασίσει ακόμη να σοβαρευτώ
ειδικά απ’ όταν είπα πρώτα φορά σε δικούς μου μ’ έναν πόνο
δεν γουστάρει την ηττοπάθεια αυτή η τέχνη
ούτε τον κόσμο που βρομάει και ζέχνει
γουστάρω να τα λέω σωστά, να σας πονάν κι ας μην είναι κι ολόσωστα
αρκεί να μην γουστάρουν οι εταιρείες του κασιδόκωστα
γράφω τους ύμνους μιας γενιάς με πωρωμένους
και ράπερ γεννημένους μετά τη γεύση του μένους
ύμνους για γελαστούς και γελασμένους
στα πιο τρελά τους όνειρα, τους πιο δοσμένους
γράφω τον πόνο άυπνων δουλευταράδων, απ’ τους πιο σκληρούς καριόληδες μέχρι τους «μη μου άπτου»
γράφω τους πόνους μιας γενιάς από φθαρμένους
και ράπερ γεννημένους μετά τους μύθους του βάλτου

- raibo lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS