a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

rigil & yondaime - anemos lyrics

[intro]
ανέλυσα τόσο τα χρόνια που πέρασαν
δίχως να φτύνω στο mic όσα πέρασα
ανέκαθεν κάθε κομμάτι ήταν φάρμακο
οι νύχτες ανάσες κι οι σκέψεις μου τέρατα
τότε φοβόμουν να φύγω απ’ τα μέρη μας
ήθελα πιώμα, ρουτίνα και ξερατά
μα θα τα αφήσουμε για όταν γυρίσω
γεμίζω βαλίτσα, βαδίζω στ’ απέραντα
λέει

[verse 1]
νομίζω είχα ανάγκη γι’ αυτό το γραπτό και θα αφήσω να με κατευθύνει
καλές οι αναμνήσεις αλλά μην αφήνεις την μνήμη να σε καταπίνει
μια μέρα θα φύγω απ’ τη γη θα βρεθώ σε μια θέα στο ρίγκιλ
και θα ‘μαι χαρούμενος, μου το χρωστώ για τα βράδια που μάτι δεν κλείνει
νομίζω είχα ανάγκη για αυτό το γραπτό και θα αφήσω να με κατευθύνει
καλό και το μέλλον μα μην αναιρείς το παρόν άμα θέλεις να ζήσεις
μια νύχτα θα φύγω απ’ τη γη θα βρεθώ σε μια θέα στο ρίγκιλ
και θα ‘μαι χαρούμενος, μου το χρωστώ για τα βράδια που μάτι δεν κλείνει

[chorus]
αλήθεια έχω αλλάξει, θέλω να ‘μαι σα τον άνεμο
απρόβλεπτος και παντοδύναμος, να μην ξέρω το πού θα βρεθώ
θέλω να κοιτώ τον ουρανό, απέραντο και καταγάλανο
το τέλος να το βρω χαρούμενος, να σφίξω χέρια με το θάνατο
αλήθεια έχω αλλάξει, θέλω να ‘μαι σα τον άνεμο
απρόβλεπτος και παντοδύναμος, να μην ξέρω το πού θα βρεθώ
θέλω να κοιτώ τον ουρανό, απέραντο και καταγάλανο
το τέλος να το βρω χαρούμενος, να σφίξω χέρια με το θάνατο
[verse 2]
κι αν δεν έρθουν έτσι τα πράγματα
θέλω τα βράδια που ‘γραφα μεσάνυχτα
τότε ζητούσα πτυχίο και δίπλωμα
τέσσερα χρόνια μετά τι κατάλαβα;
πήρα πτυχίο και δίπλωμα, θέλω τα αντίθετα
γέλια, νυχτοπερπατήματα
ραπς μες την καύλα και γύρες στο σπίτι επίμονα
μέχρι να σκάνε σωστά τα πατήματα
δε θέλω instagram, σάπιες ανάγκες
πλαστά συναισθήματα, δε θέλω τίποτα
θέλω να λέω ευχαριστώ που γεννήθηκα
τρεις μήνες πρόωρα κι είμαι εδώ σήμερα

[bridge]
ανυπομονούσα να δω τη ζωή κι έτσι χτύπαγα
κλότσαγα μες την κοιλιά για να βγω
κι ήμουν κάτω από κιλό για αυτό μπήκα
σε θερμοκοιτίδα δυο μήνες καιρό
φαίνονται ακόμα σημάδια στα χέρια
αφού σπάγαν οι φλέβες μου από τον ορό
κι έκατσε κάπως κι έγινε το θαύμα
κι από έμβρυο γύρισα σπίτι μωρό
επέζησα, έκλαψα, έφαγα
έκανα τα πρώτα βήματα
ο πατέρας στους ώμους του με έπαιρνε
κι ήθελα να μεγαλώσω πιο γρήγορα
κι ό,τι θελήσεις θα γίνει
αρκεί να πιστεύεις με δύναμη, τα χρόνια φύγανε
σαν φοιτητής μες το σπίτι μου ράπαρα
μέχρι να φέρω στην πόρτα τον γείτονα
[verse 3]
πάμε πιο πέρα όταν θα ‘μαι εξήντα συν
γερασμένος μετά από τη σύνταξη
αν κάνω παιδί θα του πω να προσέχει ποιόν θέλει για φίλο
είν’ όλοι εφήμεροι
θα του πω να κοιτά πάντοτε την καρδιά
πώς τα υπόλοιπα μοιάζουν ασήμαντα
θα το παίρνω στους ώμους να φτάνει ψηλά
να το βλέπω να πιάνει τα σύννεφα

- rigil yondaime lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS