a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

skytturnar - örkin hans nóa lyrics

Loading...

vers 1:

hugsun sem gengur eins og rispaður diskur alla effin’ nóttina
andavaka, ég hl-sta á hjartslátt allra minna pælinga
einn á eftir lukkunni sem eltir alla aðra
allir virðast botna hugsafljóð í ljóð sem líf, en ég er bara blaðra

ég nudda alla lampa en finnst samt aldrei anda
engar þrjár óskir engar, engar úrlausnir, ekkert loft nema þar sem aðrir standa
blanda saman gleðinni við tár sem renna þegar ég virðist sofa
frosinn bakvið vegg úr sjálfum sem þarf að ýta í burt en ég kann bara að toga

ég spýti frá mér orðum sem þýða heilu jöklana, en ýta ekki frá sér nálinni
enginn heyrir sh-t, því ég tala svo lágt, því orðin endurspegluð frá sálinni
því hvað ég minna en ég, með lítinn penna á litlum degi
lítil orð frá lítilli sál um litla lífið á litlum vegi
litla sálin hér ég flýt inn
og kasta mæðunni yfir bítin

kórus:

síðasta sandkornið í tímaglasið
síðasti dropinn sem að fyllir hafið
er á næstu grösum vitið þið til
það verður einhver sem að hrekkur við
en enginn þorir fyrstur
enginn stekkur
einstaklingshyggjan verður okkar eigin hlekkur
þegar örkin hans nóa sekkur

vers 2:

er að hugsa hlutinn synd? og er að hugsa mynd að mála hana?
uppsprettulind er varla áin sjálf og ekki færir hún okkur fiskana
átján ár á þessari plánetu og ég hef horft á skuggan af mér allan tímann
víman af tómleikanum frystir mig, ég opna hausinn uppá gátt og fyll’ann

ekki vanmeta mig
ég er lítil sál en ég hef orð í stað allra vöðvanna
hef sál í stað vélrænna hugsanna
orðin tala mig, ég er í innihaldi setninganna
maður með hjarta í stað gervitilfinninganna

manna mig í upp í að fylla upp í sýkið sem að umkringir okkur öll
förum til tunglsins, færum fjöll en samt virðist enginn heyra hvors annars köll
ein á móti okkur sjálfum því við finnum aldrei neinn nema okkur sjálf
sum okkar tvöföld og þreföld af tilfinningum en sum okkar, verða aldrei stærri en hálf

við lærðum að lesa en ekki skilja
lærðum að halda en ekki hugsa
lærðum að svindla, slást og vilja
lærðum að vesenast og slugsa

kæra okkur kollótt um annarra manna mál
lærðum að setja okkur reglur með óhaggandi stál
en á móti þá lærðum við að gera þau hál

það breytist allt, jafnvel myrkrið lýsist upp í óteljandi breytingum
margt smátt gerir eitt stórt, en í okkar tilviki litlar einingar í fjöldanum
kennandi öðrum um og aldrei sátt í deilumálunum
allt vegna þess að heimurinn er fullur af stök-m persónum
sjálfsmenntuðum í lífsreglunum
í eigin útgáfum

kórus:

síðasta sandkornið í tímaglasið
síðasti dropinn sem að fyllir hafið
er á næstu grösum vitið þið til
það verður einhver sem að hrekkur við
en enginn þorir fyrstur
enginn stekkur
einstaklingshyggjan verður okkar eigin hlekkur
þegar örkin hans nóa sekkur

þegar örkin hans nóa sekkur

þegar örkin hans nóa sekkur

þegar örkin hans nóa sekkur

þegar örkin hans nóa sekkur

- skytturnar lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...