solmeister - ενθάδε κείται (enthade keitai) lyrics
[verse 1]
ήταν ένας τύπος που με άκουγε παλιά
σε κάθε live πρώτη σειρά
βαμμένο μάτι σαν να ‘θελε να μου μοιάσει
πριν βγάλουμε φωτοφραφία μου ‘χε πει μια φορά
“σ’ ευχαριστώ που ήσουν εκεί, αν δεν ήσουν θα τα ‘χα χάσει”
ήταν μία κοπέλα που με άκουγε παλιά
σε κάθε live πρώτη σειρά
έκλαιγε όταν τραγουδούσα
πριν με πάρει αγκαλιά μου είχε πει μια φορά
“σ’ ευχαριστώ που ήσουν εκεί, αν δεν ήσουν θα αυτοκτονούσα”
ήταν ένας πατέρας που στα live άραζε μπάρα
έπινε μπύρα και έφερνε τις δύο κόρες του να δουν
μας έβγαλε φωτογραφία και πριν φύγουνε μου είπε
“αντί να ακούνε τη σαπίλα χαίρομαι που σας προτιμούν”
ήταν μία μητέρα που μου έσφιξε το χέρι
και μου είπε “μ’ έμαθες μαζί της να επικοινωνώ”
κι είδα στης κόρης τον καρπό δύο σημάδια που ήταν άσπρα
και με είδε που τα είδα, κι απλά είπε “ευχαριστώ”
ήταν ένα αγόρι με ένα όνειρο τρελό
να σκεφτεί έναν στίχο καλό κι ίσως τον κόσμο να αλλάξει
πέτυχα κατά το ήμισυ πλέον, μπορώ να πω
αλλά τον στίχο τον καλό ακόμα δεν τον έχω γράψει
[pre+chorus]
κι όταν πεθάνω μην με θάψεις σαν θρύλο
θάψε με σαν φίλο και κλάψε τον τύπο
που στον τάφο του παιδιά είχανε γράψει
“ενθάδε κείται εκείνος που τον κόσμο ήθελε να αλλάξει”
[chorus]
γιατί για ‘μας δεν έμεινε κάτι
αυτό είναι για όσους μείναν στο ράφι
θυμήσου μας εκείνο το βράδυ
που το παιδί μέσα σου θα το ‘χει ανάγκη
γιατί εμείς μείναμε πίσω
και μπορούν όσοι φοβούνται καταφύγιο να βρουν
τα νιάτα φεύγουν, τα χρόνια περνούν
μα οι παιδικοί μας ήρωες ποτέ δεν γερνούν
[verse 2]
θυμήσου ποιος ήταν εκεί λοιπόν όταν το νόημα φθίνει
ποιος στα δύσκολα δεν μάσησε και φτύνει δέκα λέξεις για να ακούσουν εκείνοι
που το σύστημα τους είπε “είστε λίγοι” και να τους ταΐσει θέλησε στα κτήνη
ποιος έχει πάρει την ευθύνη, ποιος χωρίς να πάρει δίνει
ποιος φίλος τις πληγές σου απαλύνει
ποιος ήταν ο λόγος που δάκρυσες σ΄έναν στίχο και από φίλος τότε έγινε αδελφός
πως μπορεί από τις άμυνές σου να σε γδύνει
να σου δίνει συμβουλές να παραμείνεις δυνατός
να δέχεται τα χρόνια δίπλα σου να υπομείνει
και να γίνεται φύλακας άγγελος από αδελφός (να το θυμάσαι αυτό)
δεν πίστευα στους φύλακες αγγέλους ως τη μέρα που εκείνο το κορίτσι σε ένα live μου ‘χε πει
“είσαι ο λόγος που είμαι ακόμα στη ζωή”
κι ύστερα είδα τους αγγέλους να μου λένε να πιστέψω σε ‘μένα
[pre+chorus]
κι όταν πεθάνω μην με θάψεις σαν θρύλο
θάψε με σαν φίλο και κλάψε τον τύπο
που στον τάφο του παιδιά είχανε γράψει
“ενθάδε κείται εκείνος που τον κόσμο ήθελε να αλλάξει”
[chorus]
γιατί για ‘μας δεν έμεινε κάτι
αυτό είναι για όσους μείναν στο ράφι
θυμήσου μας εκείνο το βράδυ
που το παιδί μέσα σου θα το ‘χει ανάγκη
γιατί εμείς μείναμε πίσω
και μπορούν όσοι φοβούνται καταφύγιο να βρουν
τα νιάτα φεύγουν, τα χρόνια περνούν
μα οι παιδικοί μας ήρωες ποτέ δεν γερνούν
[bridge]
κι η σελήνη γελά κι εκείνη αγκαλιά
με τη μικρή μας ιστορία στα χέρια, στ’ αστέρια
[chorus]
γιατί για ‘μας δεν έμεινε κάτι
αυτό είναι για όσους μείναν στο ράφι
θυμήσου μας εκείνο το βράδυ
που το παιδί μέσα σου θα το ‘χει ανάγκη
γιατί εμείς μείναμε πίσω
και μπορούν όσοι φοβούνται καταφύγιο να βρουν
τα νιάτα φεύγουν, τα χρόνια περνούν
μα οι παιδικοί μας ήρωες ποτέ δεν γερνούν
γιατί για ‘μας δεν έμεινε κάτι
γιατί για ‘μας δεν έμεινε κάτι
[outro]
κι αν μ’ αγαπάς, μην μ’ αφήσεις στη κόλαση
Random Lyrics