azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

steinway (grc) - i gnosi filaki lyrics

Loading...

[chorus]
να περπατάς θέλω αργά
το φως να λούζεσαι
και όταν μιλάς
απ’ την καρδιά σου να ακούγεσαι
είναι η γνώση φυλακή
μου είπες κάποτε
και άμα την ψάχνεις
μες στη φύση θα ’ναι πάντοτε

[verse 1]
καθώς με κοίταγες στα μάτια
λίγο σωπασα
άνοιξα χέρια
και τον κόσμο μέσα χώρεσα
ο πόνος φθίνει
ό,τι με πληγωσε συγχώρεσα
και λίγο πριν με βαρεθείς
να φύγω μπόρεσα
τα χρέη από τις ευθύνες μου ξεχώρισα
βρήκα κουράγιο για το αυριο ανηφορισα
και βήμα το βήμα ο ήλιος κρύφτηκε στα σύννεφα
αυτά τα σύννεφα που ήρθαν απ τη θάλασσα
έγινα αέρας και τα σκορπισα τα χάλασα
αυτά τα σύννεφα πριν λίγο ήταν κυμματα
στον φάρο σκάγαν τα χαζευαν γραφαν ποιήματα
μέσα τους πνίγονται του κόσμου όλα τα κρίματα
δεν αγοράζεται η ευτυχία με τα χρήματα
νύχτα γεμίζουμε τους τείχους με συνθήματα
ενω μας λιώνει η ματαιότητα στην μέγγενη
κι αυτη η νιότη μας να φυγει τρέχει ανέμελη
αυτά τα κόκαλα που τωρα σε στηρίζουνε
θα έρθει η ώρα που το δέρμα σου θα σκιζουνε
αυτο το χωμα που πατας αυτο θα αγγίζουνε
απο τα δακρυα λουλούδια δεν ανθιζουνε
[chorus]
να περπατάς θέλω αργά το φως να λουζεσαι
και όταν μιλάς απτή καρδιά σου να ακούγεσαι
είναι η γνώση φυλακή μου είπες κάποτε
και άμα την ψάχνεις μες στη φύση θα ναι πάντοτε

[verse 2]
όσα δεν πρόλαβες να κάνεις απλά πέτα τα
σαν περιστέρια που χαζεύαμε απογεύματα
αυτή η αλήθεια ανασαίνει ματωμένη απ’ τα ψέματα
σαν τα παιδιά που γεννήθηκαν μέσ τα αίματα
και η ντροπή τραβάει πανω της τα βλέμματα
σαν τα παιδιά απο τα σπίτια που είχαν θέματα
μην φοβηθείς την μοναξιά και ας είναι μάγισσα
κοντά της έμαθα τον κόσμο πόσο αγάπησα
και έρχεται η ώρα που θα φύγει απο μόνη της
και στην σιωπή θα αναζητάς ξανα την γνώμη της
είν’ το μυαλό μας σαν το άλογο ατίθασο
εκπαίδευσε το να πετάει σαν τον πήγασο
επιβιώνουνε οι καχύποπτοι σαν ύαινες
εμείς πεθαίνουμε για γνώση
στο βυθό ψάχνοντας τρίαινες
βουτάει ο ήλιος να μας βρει καλά
γνωρίζοντας πάλι δικός του
θα είναι αύριο ο ορίζοντας
χαμογελάμε στους ανθρώπους μας χαρίζοντας
αυτή τη γνώση απ’ τη πτώση
στο κενό πανηγυρίζοντας
[chorus]
να περπατάς θέλω αργά
το φως να λούζεσαι
και όταν μιλάς απ’ την καρδιά σου
να ακούγεσαι
είναι η γνώση φυλακή
μου είπες κάποτε
και άμα την ψάχνεις
μες στη φύση θα ναι πάντοτε



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...