azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

steinway (grc) - morelo lyrics

Loading...

[verse]
μεταμορφώνομαι σε κατσαρίδα
βγαίνω μέσα από βιβλίο του κάφκα
σάλιωσε το γάρο μη σ’ το πιει όλο η καύτρα
μια γκόμενα αναύτρα
μου λέει για τσλιεν μπρατβα
εδώ, φίλε, που λες
η φάση είναι διπλό
στo bernabeu απ’ τη λεγκανές
μαλακία αν έκανες
ο ζάχος θα σου είπε τι ωραία
συνδυάζεται με κόλλυβα ο καφές
έγινε σαφές
αν δεν έχεις στην στενή επαφές
να ‘χεις νου
κράτα τη συγγνώμη σου και δώσ’ τηνα άλλου
στα αρχίδια μας η γνώμη σου
χοροπηδάμε απ’ τα ηχεία στο σαλόνι σου
κάτι τσακάλια ξέρω κάπου 12 χρόνω
το σπύρο, το νεκτάριο, τη ρηνιώ
δεν ψάρωσαν ποτέ από τα φράγκα του πατέρα σου
γελάν όταν μιλάς για την καριέρα σου
και όπως κατάλαβες δεν ήτανε η μέρα σου
απ’ τη γέφυρα του κάρολου ως τον μοναστηράκι
έψαχνα τον νίτσε στα γραπτά του καζαντζάκη
χωμένη η ρίζα βαθειά
η σκέψη του ανθρώπου κακία
ισορροπεί την καλή του καρδιά
oυσία δεν βλέπεις καμιά
θα λιώσει το δέρμα
θα μείνουν οστά
για όσα δεν ξέρω
δε λέω πολλά
γαμάτο για όσα δεν ξέρω
δε λέω και τίποτα
δυο ματιά ύποπτα
πάντα κοιτάν καχύποπτα
ζωή μες στο τσιμέντο, story άγριο
αν δεν έρθεις σήμερα
σε περιμένω αύριο
το αύριο που έγινε μεθαύριο
χορεύει το μελάνι στο τετράδιο
φοβάμαι δεν με νοιάζει αν είν’ μακάβριο
το τέλος θα έρθει όποτε γουστάρει
ο διάολος χρωστάει στα παιδιά του μια χάρη
κλαίει η μαρία
έβαλε κι άκουσε τα κουπλέ του χάρη
συγκινούμαι που να πάρει
όχι σήμερα, σου είπα την τετάρτη το πατάρι
η βροχή δεν θα αφήσει την πηγή να στερέψει
το σώμα την πληγή θα θρέψει
άσε την αγάπη να τυλίξει κάθε σκέψη
ακούς την κάψα του παιδιού να βγει να παίξει
θέλει το πνεύμα του δημιουργού
να μπει να σε μαγέψει
φαγούρα στη παλάμη
δηλητήριο στη στέψη
το πνεύμα του δημιουργού
θέλει να ανατρέψει
ο βασιλιάς γκρεμίζεται
ο λαός να επιλέξει
κοιμάμαι στο σικάγο
δεκαοχτώ ογδονταέξι
ξυπνάω στη βεράντα
ο ήλιος θέλει να παλέψει
ποσά έχω αρπάξει και για όσα έχω δουλέψει
μουρμουρίζω κάτι στίχους του αλέξη
πρώτη φορά που άκουσα sick jacken την θυμάμαι
τρίφυλλα τσιγάρα τα όνειρα μας τα πατάμε
τα νεύρα σπάνε
σαν χορδές απ’ την κιθάρα του μορέλο
φωνάζουμε απ’ τα βράχια
όταν κοιτάμε το μπουρδέλο
ο φρανκ και ιστορίες του
δεν είναι για το vice
έστειλε κλεμμένο άλφα ρομέο
για να πάρει ένα levi’ s
το ήθελα μου λέει
έτσι απλά να το λερώσω
μόλις το βαρεθώ θα σου το δώσω
σάββατο βράδυ αυτοκτόνησε, το φόραγε
το έγραψα να βγει απ’ το μυαλό μου
που δεν χώραγε
από μικρός θυμάμαι πάντα
έπαιρνα το μέρος του ληστή
στο αμάξι με την μάνα μου ακούμε οπλιστή
οι διάβολοι είναι πλούσιοι συνήθως ή φτωχοί
ας δώσουμε μια καλή παράσταση
κοιτάνε οι θεοί
εδώ πες ό,τι θέλεις
δεν ακούγονται οι νεκροί
εδώ πες ό,τι θέλεις
δε θα διώξεις την σιωπή
η βροχή δεν θα αφήσει την πηγή να στερέψει
το σωμα την πληγή θα θρέψει
άσε την αγάπη να τυλίξει κάθε σκεψη
ακούς την κάψα του παιδιού να βγει να παίξει



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...