azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

steinway (grc) – to vlemma tis apatheias lyrics

Loading...

[verse]
μη με ρωτάς από πού έρχομαι
ούτε πού πάω
αυτό είναι το βλέμμα μου
δεν σε στραβοκοιτάω
σου ‘παν για μένα
είμαι ένα τίποτα
στο άπειρο χαλίκι στον πυθμένα
διδάχθηκες την ματαιότητα απο όνειρα χαμένα
και έμαθες να ελπίζεις από όνειρα κρυμμένα
κλείσε τα μάτια
είναι βαρετή πολλές φορές
η εισαγωγή μα αναγκαία
τα τυχαία γεγονότα
δεν απέχουνε πολύ απ’ τα μοιραία
καθοδηγείται η σκέψη μας από όλα αυτά
που θεωρούνται ακραία
ζαλίζεται, ξερνάει η ψυχή ουσία φαιά
σαν σελίδα που κοιτάει τον συγγραφέα
πόσο αίμα να ξεπλύνει μια σημαία
πόσο ψέμα να αντέξει μια ιδέα
από την βηρυτό ως τον περαία
της φτώχειας τα στενά μιλάν γενναία
σαν κούρδοι μετανάστες 10 χρόνια περιπλάνησης
περιμένουμε την νίκη μάχης άνισης
αποθήκες με λαθραία υπόγεια
γεμάτα απο καλασνικοφ υπάρχουμε
στο ματωμένο δειλινό στη μαύρη σκέψη σου
τη φλόγα για να ανάβουμε
σιωπηλοί σαν τα μνημεία στο οραντούρ
στις λιγκιάδες και στο βέρμιο
το βλέμμα σου σε μια οθόνη δέσμιο
κάνουμε ραπ, είμαστε τόσοι που περνάμε απαρατήρητοι
για ένα μεροκάματο πεθαίνει
η αξιοπρέπεια αδιαμαρτύρητη
λένε στα παιδιά να κάτσουν φρόνιμα
μέχρι τα προσωρινά να γίνουν μόνιμα
μετά τα βάζουνε και σκοτώνονται
τα πνίγουν στις ανάγκες και χρεώνονται
γινόμαστε δικογραφίες και παράβολα
σε συζητήσεις για το μέλλον νιώθουμε άβολα
στα μάγουλα μας έχουμε τα χείλη κάποιου ιούδα
τα άδικα του κόσμου όλα κάναμε τραγούδια
τραγούδια ζόρικα από αυτά που δεν χορεύονται
που μεγαλώνουνε κοντά σου αλλά μόνα τους πορεύονται
βαράνε την αλληλεγγύη με αδικήματα
ανώνυμες καταγγελίες και δεσίματα
φορτώνουν ό,τι βρουν, κάνουν πεσίματα
γράφουμε της πολης τα αφηγήματα
δεν έχει βήματα ο χορός της επιβίωσης
έχει μανούρες και μπλεξίματα
σκαλισμένα δύστυχα σε μνήματα
να είσαι άνθρωπος με αληθινά αισθήματα
σαν την αίσθηση που βγάζουνε
των βινυλίων τα δείγματα
στιβάζουν κόσμο σε δομές, κελιά και μόριες
ψεύτικες ειδήσεις που μολύνουν την αντίληψη
κολλάνε σαν βλεννόροιες
περιοχές παραμεθόριες θυμίζουν τα μούτρα μας
εδώ βγαίνουμε σέντρα
για όσα κατεβάζει η κούτρα μας
και όλο γελάμε μπρος στο κτήνος και σκοπεύουμε
να ζήσουμε ελεύθεροι, σε εμάς πιστεύουμε
στα κουρασμένα πόδια και στα χέρια μας
στη σκέψη πως θα δούμε ευτυχισμένα όλα τα αδέρφια μας
κάτσε για λίγο
ένα ποτήρι, πνίξ’τα τα βάσανα
το άδειασα, το γέμισα και ανάσανα
μην μου λες να ηρεμήσω, δεν προβλέπεται
αυτή η θέληση το μέσα σου
να αγγίξω πάντα φλέγεται
λέει τον σπάσανε στο ξύλο
πως τους έκλεβε
θα το ξανάκανε
μου είπε πως δεν ντρέπεται
κι όλο φωνάζει ο εργάτης απεργεί
κάνει καταληψη
eίναι απέναντι το μίσος
η διχόνοια, η προκατάληψη
ξημέρωσε σχολάς και φεύγεις βρίζοντας
συνηθισμένοι στο να χάνουμε κερδίζοντας
την αυταπάτη της ασφάλειας
το κέρας της αμάλθειας
το ψέμα της προσπάθειας
την χαζομάρα της αμάθειας
το βήμα της αστάθειας
το βλέμμα της απαθειας
στα μάγουλά μας έχουμε
τα χείλη κάποιου ιούδα
τα άδικα του κόσμου όλα κάναμε τραγούδια
τραγούδια ζόρικα από αυτά που δεν χορεύονται
που μεγαλώνουνε κοντά σου
αλλά μονά τους πορεύονται



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...