a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

stixoima - eλεύθερη tέχνη lyrics

σ’ οποίο λιμάνι και να βγω ξέρω πως θα ‘σαι και εκεί/
απέναντι σ’ όλο τον κόσμο τόσο μοναχική/
οποία στεριά και να πατήσω εκεί θα δίνεις παρόν/
εσύ ελεύθερη τέχνη ανελευθέρων λαών/
που βάζεις όνειρα και στόχους στα μυαλά των παιδιών/
και ήσουνα πάντα σαν την αίρεση στ’ αυτιά των πιστών/
εσύ είσαι, εσύ είσ’ η τέχνη των ατσάλινων τροχών/
και των χαμένων ονείρων στα ίχνη των μολυβιών/
και πάει κάπως έτσι, πάει κάπως έτσι που λες/
με αυτού του κόσμου τους φασίστες εσύ παίζεις μπουνιές/
για ‘μένα χιπ χοπ είναι καύλα κι είναι λέξη καυτή/
πάμε να φύγουμε καρδιά μου τι να νιώσουν αυτοί/
εσύ ανθίζεις όπου οι άνθρωποι δουλεύουν σκυφτοί/
και φτιάχνεις πλαίσιο ηθικό για το παιδί να κρυφτεί/
εσύ είσαι φλόγα στη φωτιά στα μάτια των χορευτών/
εσύ είσαι χρώμα μες στο χρώμα των βαμμένων τειχών/
και ποιος να νιώσει τι να νιώσει και να θυμηθεί τι/
εσύ τον σεβασμό απ’ τους λίγους είχες πάντα κριτή/
και ποιος να νιώσει, τι να πει και να τα μάθει σε ποιον/
εσύ είσαι φύση που αναπτύσσεται και σπάει το μπετόν/

για αυτό είσαι τέχνη ανελευθέρων λαών/
γιατί σε κοινωνίες ανθίζεις κατωτέρων θεών/
και είναι από πίσω σου στρατιές ανελευθέρων παιδιών/
εσύ ελεύθερη τέχνη ανελευθέρων λαών
και πάει κάπως έτσι, πάει κάπως έτσι που λες/
με αυτού του κόσμου τους φασίστες εσυ παίζεις μπουνιές/
για ‘μένα χιπ χοπ είναι καύλα κι είναι λέξη καυτή/
πάμε να φύγουμε καρδιά μου τι να νιώσουν αυτοί/
και ποιοι να νιώσουν, τι να πουν και να τα μάθουν σε ποιον/
εσύ είσαι φύση που ανοίγει και που σπάει το μπετόν/
και είναι από πίσω σου στρατιές ανελευθέρων παιδιών/
εσύ ελεύθερη τέχνη ανελευθέρων λαών/

και εσυ ελεύθερη τέχνη θα είσαι πάντα εδώ/
μες στην καρδιά μου μέσα στο θωρακικό μου κλωβό/
για να κρατάς με χίλια ζόρια ένα παιδί ζωντανό/
να του θυμίζεις πριν ανέβω τι σκατά εκπροσωπώ/
και η ουσία σου είναι εκεί στα ουρλιαχτά των γραμμών/
στο σεβασμό μέσα σε κύκλους των μεγάλων μαχών/
και ότι σε πλήγωνε πάντα έβγαινε απ’ το ίδιο καρμπόν/
από τους μάταιους πόθους των αστικών μας κελιών/
και όσο κι αν η ξεφτίλα κάποιων μου χαλάει το γλυκό/
στα μάτια μου θα ‘σαι για πάντα ένα κορίτσι μικρό/
που στο ένα χέρι του κρατάει τη φωνή μιας γενιάς/
και στ’ άλλο χέρι του σφιχτά τους νόμους της γειτονιάς/
από τη μοναξιά των βράχων ως τη γη των θεών/
και κάτω απ’ τη σκιά των φόβων στις καρδιές των παιδιών/
εσύ είσαι δρόμος μες στους δρόμους για όποιον θέλει να βρει/
εσύ είσαι λόγος μες στους λόγους για όποιον έχει να πει/
και πάει κάπως έτσι, πάει κάπως έτσι που λες/
ειν’ η ευθύνη σου μεγάλη όταν μιλάς σε γενιές/
και το μολύβι αυτό είναι όπλο που στα χέρια κρατάς/
και αυτή η δίψα σου δε σβήνει όσο μακριά και να πας/
εσύ είσαι η τέχνη των αιώνιων δεσμών/
μεταξύ των ανθρώπων και μεταξύ των μηχανών/
εσύ είσαι, εσύ είσ’ η τέχνη φίλων παντοτινών/
εσύ ελεύθερη τέχνη ανελευθέρων λαών/

- stixoima lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS