a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

stixoima - mέρα που σκεφτήκαμε eμάς lyrics

ήταν μια μέρα που ξημέρωσε αργά/
που την προηγούμενη δεν έπεσες για ύπνο γοργά/
ήταν η μέρα που δεν έγινε η ψυχή μας κιμάς/
ήταν η πρώτη μας ημέρα που σκεφτήκαμε εμάς/
αυτός ο κόσμος δε πεθαίνει για ό,τι έχει φτιαχτεί/
σα τον κισσό πάνω στο χρόνο ψάχνει να αναδειχθεί/
ήταν εκείνη η πρώτη μέρα που δεν πήγαν δουλειά/
γιατί καθίσαν στο κρεβάτι κι αντάλλαξαν φιλιά/
ήταν εκείνη η πρώτη μέρα που έμεινες στη φωλιά/
γιατί έψαξες σ’ εσένα και όχι που ειν’τα κλειδιά/
ένα πρωί που απ’ την ψυχή σου έφυγε όλη η σκουριά/
εκείνο το πρωί οι γονείς σου κάναν κι άλλα παιδιά/
ήταν εκείνη η πρώτη μέρα που μου είπες μπορώ/
μου χαμογέλασες γλυκά και βγήκες απ’ τη σωρό/
η ώρα έχει πάει δέκα και ακόμα απορώ/
γιατί σε βλέπω χαμογελαστό μετά από καιρό/
εκείνο το πρωί σκεφτήκαμε εμάς/
και δε γουστάραμε να γίνουμε οι σκλάβοι της χρονιάς/
όλο πεθαίνεις για τους άλλους ζήσε λίγο για μας/
φέρε μου πίσω αυτή τη μέρα που σκεφτήκαμε εμάς/

ήταν η μέρα που σκεφτήκαμε εμάς/
που όλα τις τα δευτερόλεπτα κυλούσαν για μας/
ήταν η μέρα που δε σ‘ ένοιαζε τι λέει ο ντουνιάς/
είχες την αύρα του νερού και τη μορφή της φωτιάς ναι/
ήταν η μέρα που σκεφτήκαμε εμάς/
τότε που όλα σου τα θέλω ήτανε μόνο για μας/
κι έπαιζες όπως παίζουν τα παιδιά της γειτονιάς/
είχες το χρώμα του ουρανού, τη μυρωδιά της στεριάς/
εκείνο το πρωί θυμάμαι να μιλάς με πυγμή/
και στην τηλεόραση δεν κοίταξες για μία στιγμή/
γιατί αυτοί είναι όλοι ρουφιάνοι και το πήρες γραμμή/
πως για να ζήσουμε εμείς όρθιοι θα πέσουν αυτοί/
είναι η μέρα που σκεφτήκαμε εμάς/
γιατί έχει φτάσει μεσημέρι και εσύ ακόμα γελάς/
και αυτά τα νιάτα μας πετάνε σαν πουλιά απ΄τα κλαδιά/
δουλέψαμε και φάγαμε όλοι απ’ την ίδια σοδειά/
και το απόγευμα της μέρας το θυμάμαι καλά/
δεν εκβιάζανε τους γέρους μας για λίγα ψιλά/
όσοι μας χλεύαζαν τη μέρα μας κοιτάνε δειλά/
και οι τύραννοι μας μες στο χώμα σκεπασμένοι καλά/
αυτή τη μέρα με αγάπησες για πρώτη φορά/
αν είσαι δίπλα μου στο θέρος θα’μαι κει στη σπορά/
άμα κρατάς εσύ το νότο, θα’ μαι εγώ στο βορρά/
μπροστά στο ίδιο το απόσπασμα στην ίδια σειρά/
και ήρθε το βράδυ της ημέρας που σκεφτήκαμε εμάς/
και σβήσαμε στη ζεστασιά μιας παιδικής αγκαλιάς/
αυτή η ζωή κρατάει όσο και το φως της φωτιάς/
που ανάψαμε την πρώτη μέρα που σκεφτήκαμε εμάς/

- stixoima lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS