a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

stixoima - oρίζoντας lyrics

σε μια γραμμή τόσο ευθεία και τόσο απόλυτη/
σε αυτή που πάντα επιστρέφαμε ξυπόλητοι/
εκεί γυρίζουμε όταν κυνηγιέται ο νους μας/
εκεί κάτω απ’ τις εκκλησιές και πάνω απ’ τους ναούς μας/
και ζούμε όσο μια λάμψη στον γοργοπόταμο /
κρατάμε όσο ένας χορός σε ένα βράχο απότομο/
αυτά τα μέρη είναι φτιαγμένα από το αγέρι/
απ’ τα λόγια του ρίτσου, την ματιά του σεφέρη/
με αυτά περνάμε εμείς τους φασιστοαιώνες/
σε πίνδους δερβενάκια σε ρούπελ και μαραθώνες/
στου κλαρίνου τον ήχο, του σολωμού τον στίχο/
μπροστά στα πολυβόλα στης καισαριανής τον τοίχο/
κάτω απ’ τις εκκλησιές και πάνω απ’ τους ναούς μας/
κάτω απ την ιστορία μας και πάνω απ’ τους θεούς μας/
εκεί που τα παιδιά των ανθρώπων παίζουν ακόμα/
κάτω απ’ τον τάφο του χριστού πάνω απ’ τον παρθενώνα/
και μείς επάνω στου πολέμου αυτού την μαύρη κόχη/
μασάμε το δίχτυ σα ψάρια μέσα στην απόχη/
μετά την προδοσία του φιλιού έρχεται η λόγχη/
στα πιο σκυφτά μας ναι και στα πιο μεγάλα όχι/

κάτω από την παχιά σκιά των αγαλμάτων μας/
πάνω στην μέθη των φρικτών συναισθημάτων μας/
εμείς χορεύουμε θάβοντας τους δικούς μας/
εκεί κάτω απ τις εκκλησιές και πάνω απ’ τους ναούς μας/
κάτω απ’ τους τρούλους και πάνω απ’ τα αετώματα/
με δυο πελάγη που πάντα ξεβράζαν πτώματα/
πάνω σε μια γραμμή θα σβήνει πάντα ο νους μας/
εκεί κάτω απ’ τις εκκλησιές και πάνω απ’ τους ναούς μας/
αυτή η γραμμή είναι χαμένη στο σκοτάδι/
συντρίβεται από κάποιον διάβολο και κάποιον αδη/
μα αυτή ξαναγεννιέται σα παιδί μες το dachau/
μέσα στο μικροσκόπιο κάποιου παπανικολάου/
μοναχή της σε κάμαρες κλειστές με ένα πείσμα/
αυτή η γραμμή διαθλάται σαν το φως μέσα στο πρίσμα/
και έτσι φωτίζεται αυτός ο ουρανός/
έτσι ραγίζει την πέτρα της επιδαύρου ο χορός/
και η πέτρα γίνεται γλυπτό και κραυγή/
και αυτά τα χώματα ποτίζονται με αξίες και οργή/
και αυτή η γραμμή περνάει απ’ τη μάνα που φίλα με στοργή/
και από τα χέρια ενός πατέρα που τροχίζει τη γη/
πάντα θα υπάρχει ένας βάρναλης να γράφει βαθιά/
και ένας μάνος να φτύνει πάνω στο κτήνος καρφιά/
και η αλήθεια του κάλβου περιπλανιέται βαριά/
μα εσείς δεν έχετε ούτε αρετή ούτε τόλμη καμιά/
κάτω απ’ τις εκκλησιές και πάνω απ’ τους ναούς κάθε λαού/
υπάρχει η τέχνη και η επιστήμη του νου/
και οι ιδέες που ξεπλένουν την βρωμιά του κενού/
μα εσείς δεν είστε από δω, θα είστε από κάπου αλλού/

- stixoima lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS