a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

stworz - znów zakwitną sady lyrics

Loading...

ostanę się w twych jasnych oczach
i już na zawsze zastygnę w ich toni
gdy pożar nieba wreszcie ustanie
i wzejdą wiosny nieśmiałe kwiaty
znów czarne drzewa wypuszczą pąki
znowu zakwitną prastare sady
ulotny dźwięk kowadeł i miechów
ustąpi miejsca muzyce gromu

znowu jeziora odbiją niebo
zaproszą słońce do letniej kąpieli
srebrna oskoła zgasi pragnienie
gdy stanie świt i zabłyśnie rosa
tak młode słońce urośnie w siłę
troskliwym gestem obejmie zagony
niechaj w nie wniknę
niech je nasycę
niech się napełnią moim żywotem

czarne zagony wypiją me soki
czarne obłoki poniosą mnie w dal
sam siebie złożę w ostatniej ofierze
ostatnia ofiara na świt czasów
pierwsza ofiara na koniec czasów
na dobrą drogę młodemu księciu
rozpalę w sobie ozimy ogień!
niczym jutrzenki nieśmiały blask
płynąc od serca ku wołosożarom

tak się zapadnie sklepienie żywota
w zmarzniętym wrzasku czerwonych świtów
nowy ogień spopieli próchno
starych stożarów, starego dnia!

czarodziej miesiąc wzejdzie nad pola
i srebrną nicią powlecze swą niwę
stanę wraz z nim na gwiaździstej łodzi
patrząc na pożar płócień zimowej nocy

ostanę się w twych jasnych oczach
w oczach twych jezior rodzima ziemio
gdy przejdzie wiosna, gdy przejdzie lato
gdy przejdzie jesień i wzejdzie zima
będę jak gwiazda wykuta z ognia
będę jak rosa lśniąca o świcie
wraz z nowym słońcem, wzejdę na nieba
rozpalę blask w twych jasnych oczach!

- stworz lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...