tωm unit & οξύνους - ϝ (δίγαμμα) (digamma) lyrics
[verse 1: tωm unit]
της λέω να προσέχει, μου λέει υπερβάλλω
τα “μη” που της βάζω παράλογα
μετά τη πατάει και κλαίει, το ξέρω πως σφάλλω
μα της λέω “στα ‘λεγα”
κινδύνους ενέχει εδώ το περιβάλλον
που σε βασανίζουν σα’ φάλαγγα
ευθύνες που τρέχουν και μάλλον
θα πέσουνε κ είναι καβάλα σε άλογα
άλλο να ‘χεις χαμηλό το προφίλ
και άλλο να κοιτάς το πάτωμα
άλλο να τη βρίσκεις με κάποιο στυλ
κι άλλο να τη πατάς από τ άρωμα
άλλο το μάθημα κι άλλο το μάλωμα
μάλλον τα κρατήματα σου είναι άβολα
μάλλον τα θελήματα σου είναι άχρωμα
χώσου μέσα στο ανάχωμα
γνώρισες άτομα, τα ‘βαλες στις πληγές σου για μπάλωμα
τα ‘διωξες στο μεγάλωμα, από σκάλωμα, μετά στο μυαλό παρανάλωμα
“πετάς το κάλο” λέγαν όταν δεν έτρωγες απ’ το αρνί το μυαλό
μα ήθελες να θυσιάσεις το ρίσκο για ένα απλό καλό “καλό”
ε! βρες το φρέσκο σύντομα, πριν το γίνωμα
πριν να σαπίσει και γίνει τροφή για το μύκητα
ε! μες στο μεστό κύκλωμα ένιωσα σίχαμα
χάθηκα μέσα στο χρόνο σαν να μουν το δίγαμμα
μες στις χάρες σου τα μαύρα από κάπου ξετρύπωναν
και ήταν επίπονα και ήταν εκεί επίμονα και παραλίγο να
έφτανες να πεις το κρίμα
μα έπαιρνες δύναμη από τις χαρές, έχανες δύναμη από τις χαρές
τόσες πολλές αναμνήσεις καλές και κακές για να ‘χεις να λες
[hook:]
τόσους φίλους είχες τώρα μόνο μνήμες βρήκες
τώρα μόνος βρήκες φρίκες σκάλωμα, σκάλωμα
τόσους μήνες είχες μόνος να κοιτάς τις μύγες
κι όλο να ζητάς τις λιγές στιγμές για το μπάλωμα
(x2)
[verse 2: οξύνους]
βρέθηκα στο τέρμα σου και πάλι
και από τη φόρα δεν μπορούσα να γυρίσω από την άλλη
το κεφάλι κόλλησε να κοιτάει το σώμα
που φώναζε που θέλει να πάει, αλλά δεν χωράει
και έτσι μόνος έμεινα να θέλω το μόνο του, που μόνο του δεν υπάρχει εδώ
προϋποθέσεις δεν υπάρχουν για να ζω
προϋποθέσεις υπάρχουνε για τα επίπεδα και τη σημασία τους
όπως τα μέτρα υπάρχουν για να κάνω ραπ και να τα πω
κι έτσι:
ο δίας κέρδισε τον εαυτό του και δεν υπάρχει ζεύξη
η διαίρεση προήλθε από την πρώτη θέση
το ύψος δεν του φάνηκε ποτέ αρκετό για να πάει να πέσει
αφού δεν είχε σημασία η απόσταση, αλλά η πρόσκρουση
το πόσο θα πονέσει
και έτσι έκοψε το μοναδικό σκοινί που ‘χε για να δέσει τη μέση από τη μέση
ούτε το ‘να σώμα τώρα δε θα μπορέσει να χωρέσει
σε κανέναν δεν αρέσει πως ήρθανε τα πράματα έτσι
άλλα ότι σε πετάει σου δίνει τη γεύση το τι θα σου αρέσει
ε, συγκεντρώσου
αν σου ανήκει μία θέση στο βάθρο, το βάθρο δεν είναι δικό σου
τριάντα…τριάντα δύο μπάρες, μία τεχνική συγχαρητήρ…
τρία κομμάτια ανακύκλωση, δύο δίσκοι, φήμη και εκατομμύρια
κανείς δεν είναι αυτό που φαίνεται και αυτό που βγάζει
στο τέλος ο απολογισμός, όταν ο χρόνος θα ‘χει διαλέξει τι θα κρατήσει και τι θα πετάξει
κανείς δεν είναι αυτό που λέει και πόσο μάλλον αυτό που φωνάζει
στο τέλος ο απολογισμός, όταν ο χρόνος θα ‘χει διαλέξει τι θα κρατήσει και τι θα πετάξει
[hook:]
τόσους φίλους είχες τώρα μόνο μνήμες βρήκες
τώρα μόνος βρήκες φρίκες σκάλωμα, σκάλωμα
τόσους μήνες είχες μόνος να κοιτάς τις μύγες
κι όλο να ζητάς τις λιγές στιγμές για το μπάλωμα
(x2)
Random Lyrics