a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

ta matia twn pnigmenwn - χωρίς γέννα ( xwris genna ) lyrics

[άψινθος]

κάτοικος στην 4η υπόσταση στη κύηση
γόνος της αμφίδρομης μύησης κράτα απόσταση
07 εκδοχή κι αλλοίωση συναισθημάτων
ταξίδι μες στον κόσμο των πιθανοτήτων
παρεκκλίνοντας την σκέψη μου δίπλα απ’τον κόσμο των θαυμάτων
προπάντων μνήμες κατοικημένες στις σκηνές τρελών παιδιών
κι επί πτωμάτων, η αγάπη κι η σάρκα μας γίνονται ένα
υπό πίεση βορά των αθανάτων ενστίκτων που ο δρόμος χαράζει
άρρητες γενιές των παιδικών μας οραμάτων
φωτιά μες στα κρανία, πλευρικά των εγκεφαλικών τμημάτων
νεκρός καλώς εχόντων των πραγμάτων
κι όλα ανύποπτα, τυλίγοντας ψυχρά σάρκες του ορίζοντα
δεσμοί του τίποτα και σκλάβοι της κρυστάλλινης καταχνιάς που καθορίζει τα κουφάρια μας νύχτες κενές
ρυθμοί θανάτου χορεύουν στις από φθίνουσες σάρκες
προεικονίζοντας στενές οφθαλμικές επαφές
δες, πως η συνείδηση καταναλώνει σπασμένες στιγμές
σαν καταδικασμένη να κρατήσει κάποιες επαφές
σε δευτερόλεπτα αφομοιώνει πεποιθήσεις εσωτερικές
αρνήσου να χτίσεις τον εχθρό σου από μικρό παιδί
κάτω απ’το δέρμα σου ή φίλε μέσα στη ψυχή σου
ο φόβος πως χορεύει συνθλίβει το μυαλό σου
καταλήγοντας το σώμα σου το ίδιο να κατασκοπεύει κάθε κίνηση επομένων
πίσω απ’τους σιωπηλούς λόφους οφθαλμαπάτες στην άψη των φρένων
ανθοί μαραίνουνε στο φως πίσω απ’τις απαγορευμένες όχθες όνειρα πεθαίνουν
κάτοικος στην 4η υπόσταση στη κύηση
γόνος της αμφίδρομης μύησης κράτα απόσταση

[ασύμφορος όρος]

μαύρο κενό όπου με πας τ’ακολουθώ
χέρι κρατώ και ακροβατώ στης αμφισβήτησης τον γαντζωμένο ιστό
άσε με να αφουγκραστώ την μελωδία του χάους με όργανο πνευστό
ζωντανός πάνω στη γέννα για το γνώριμό μας τέλος στου θανάτου τον βωμό
ίδια κατάληξη σε κράτηση κι απάντηση σε ξύλινα ερωτήματα
τρικλίζουν οι στιγμές στις αιματοβαμμένες όχθες εφιαλτικές σκηνές
εναλλαγής φωνές, κινήσεις γνώριμες αλλοφροσύνης
πτώσης σταγόνες επιβίωσης, ανάμνησης, γαλήνης
αρκεί τον πόνο ν’απαλύνεις, αρκεί τον πόνο ν’απαλύνεις
ένα στοιχείο απ’τα συμπτώματα, σ’ονόματα ψυχρής δολοφονίας
ονείρων απ’τα αποτυπώματα, τα χρώματα
τα μόνα που μπορούν να σου θυμίσουν ότι πάταγες στην γη απ’τα γόνατα
πρωτόγονα γένη ενστίκτων, μυστικοπάθειας χαμόγελα στην τρέλα κάποιων τύπων
είναι η ενσάρκωση των μύθων
πριν η φωνή σου ν’ακουστεί σαν ανταπόκριση
αντίλαλος στις πλάτες πέντε τοίχων
που αντηχεί ούτε σωπαίνω ούτε μιλώ
αν με ρωτάς για μένα θα’ναι λυπημένες οι ιστορίες που θα σου πω
έχω μονάχα προφητείες σκοτεινές μες το μυαλό
έχω μονάχα προφητείες σκοτεινές για να σου αφηγηθώ
[άυλος]

στιγμές που γύρω σου τα πάντοτε παγώνουνε
στοιχειώνουνε κολλήματα, υπνοβασίας βήματα
προς το κενό πατάς
παρασιτώ κι αντιμιλώ
μενω παιδί αφορισμένο που χαράζει σάρκα στο βυθό
κελιά καμμένα καταλύματα
εμβλήματα, αυτοκτονίας θύματα, υπόγεια στίγματα
ύπουλα βήματα, καμμένα όνειρα νεκρά
μια νύχτα μόνος μες στης κόλασης τα στέκια
δαίμονες, φρικιά
το άνθος του κακού φυτρώνει ακόμα σε καρδιές
ριζώνει μίσος στα μυαλά
κι η καταχνιά που μας καλύπτει
καταδίκη σαν αφαίμαξη, κατάρα σαν ασθένεια, παιδιού αγένεια
παιχνίδια με το θάνατο σ’ένα άρρυθμο βασανιστήριο
ντελίριο, ζωής μαρτύριο
αυτοκτονία από μπαλκόνι, αιματοβαμμένο χιόνι
ψυχρή χρονιά για ακόμη μια φορά μέσα στη γκρίζα πόλη
υποσχέσεις της στιγμής, φιλιά που στάζουν δηλητήριο
καινούρια μέρα, ίδιο κλασσικό μαρτύριο
ψάξιμο, τρέξιμο και θάψιμο ψυχής, κι ιδανικών
είναι η γενιά των εκλεκτών μελλοθανάτων
αθήνα, πόλη των θαυμάτων
ορατών και αοράτων
αθήνα, πόλη των θαυμάτων…
[ασύμφορος όρος & άυλος]

η μνήμη μας κατοικημένη από τρελούς κι από παιδιά
είναι η άδεια κούνια ξεχασμένη σε μια παιδική χαρά
θάψε το πριν, ζήσε το τώρα, μην ρωτάς για το μετά
μεγαλωμένοι δίχως γέννα, δίχως πίστη στα τυφλά

- ta matia twn pnigmenwn lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS