a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

the bad poetry social club (grc) - diastimikos stathmos lyrics

διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
22 η μέρα που δεν σε έχω δει
τελειώνουν όλα
δεν υπάρχει τίποτα πια
να περιμένει κανείς
ήμασταν εκατοντάδες
όταν βρήκαμε αυτό το μέρος
τώρα μας μετράς στα δάχτυλα του ενός χεριού
πεθαίνουν ο ένας μετα τον άλλο
σκοτώνονται μεταξύ τους
μαλώνουν ποιος θα φάει πιο πολύ
δεν κατάλαβα ποτέ
tην ανάγκη του ανθρώπου
nα έχει τόσα πολλά πόσο μάλλον τώρα που
h ανάγκη του αυτή μας έφτασε εδώ
πόσο μάλλον τώρα που ούτως ή άλλως
όλοι στο διάολο θα πάμε
με ακούς
είσαι εδώ
έμαθα πως όπου έχει οξυγόνο
δεν έχει πια
η ατμόσφαιρα έχει μολυνθεί πλήρως
τα πουλιά είναι πλέον κατάσκοποι ρομπότ
τα σκυλιά έχουν γίνει
γκουρμέ γεύμα στα σουβλατζίδικα
οι άνθρωποι δεν λέγονται πια άνθρωποι
λέγονται κύριοι
είναι όλοι δικαστές και βουλευτές
οι παπάδες είναι οι νέοι χημικοί, μάγειρες του κόσμου
φτιάχνουν κάψουλες με αγιασμό
και ψεκάζουν τη γη
με αεροπλάνα και ελικόπτερα
μπας και οι άνθρωποι πάψουν να είναι γκέι
να κάνουν εκτρώσεις και να ζουν ελεύθερα
η λέξη βιασμός καταργήθηκε
μετατράπηκε η ερμηνεία της και πλέον σημαίνει
κάτι που έγινε βιαστικά
οι γυναίκες ράβουν στους κόλπους τους ξυράφια
τώρα πια οι άντρες
που βιάζονται να βιάσουν
εχουν ματωμένα παντελόνια
τους βλέπεις στα σούπερ μάρκετ
γονατιστούς να ζητάνε σερβιέτες
χωρίς φτερά
όλοι ματώνουν το ίδιο πλέον
εγώ γράφω και μιλάω μέσα σε φυσαλίδες
αυτές δεν σπάνε
είναι σαν μικροί πλανήτες
αυτόφωτοι
ίσως είμαστε οι τελευταίοι επιζώντες
εγώ και έστω εσύ ο ένας
που έλαβε αυτό το σήμα
εμένα δεν με βρίσκουν μη φοβάσαι
κι αν με βρουν και με σκοτώσουν
κάποιος κάποτε θα σπάσει μια φυσαλίδα
και θα μάθει
κι έτσι, θα ζω για πάντα
θα ξανασυναντηθούμε
σίγουρα θα σε ξαναδώ
23 η μέρα που δεν σε έχω δει
δεν υπάρχει τίποτα πια να περιμένει κανείς
όταν βρήκαμε αυτό το μέρος
ήμασταν αμέτρητοι
τώρα μας μετράς
στα δάχτυλα του ενός χεριού
ένας προσεύχεται κάθε μέρα
να γίνει ένα θαύμα
άλλος προσπαθεί να ανέβει
στο θρόνο του βόθρου που ζούμε
εγώ ανταλλάσσω φαγητό
σια ένα στυλό σαν ένας άλλος θανατοποινίτης
έχουμε μείνει τέσσερις
και όλοι στο διάολο θα πάμε
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
με ακούς
είσαι εκεί
εκπέμπω σήμα από τον τελευταίο
διαστημικό σταθμό πάνω στη γη
όλα έχουν καταστραφεί
δεν υπάρχει πια τίποτα εδώ
με πιάνω για πρώτη φορά μετά από χρόνια
να προσεύχομαι στο θεό
σε λίγο θα έρθουν και για μένα
προσπαθώ να συγκρατηθώ
μα κυλούν τα δάκρυα μου
μείνε κοντά μου
φοβάμαι πως η γενιά μου απέτυχε
να γεννήσει το οτιδήποτε
είναι στείρα, αναπαράγει
και αναπαράγεται χωρίς να υπάρχει μήτρα
και θα περάσει όπως έλεγε
το πεθαίνω σαν χώρα μια γενιά
που δεν θα φέρει
καμία νέα γενιά στον κόσμο
δεν καταφέραμε να γεννήσουμε ομορφιά
να σταματήσουμε τον πόλεμο και τον πόνο
μόνο αυνανιζόμαστε με το πόσο όμορφοι
δείχνουμε συχνά σε οθόνες
αυτή η γενιά μοναχά από θαύμα δακρύζει
κλαίει μοναχά προς τα μέσα
καταπίνει τα δάκρυα για να μην διψάσει
ούτε για νερό, ούτε για γνώση, εξέλιξη και αλλαγή
όχι δεν ειναι μπερδεμένη
είναι μαλακισμένη
και γαμώτο δεν φταίει
τι θα μείνει τελικά από αυτή τη γενιά
το κυνήγι για τα λεφτά
λεφτά, λεφτά
μας πεθάνατε με τα λεφτά
μας γαμήσατε
τα φάγαμε όλα σε ψυχοφάρμακα
ωραία εποχή κανείς να ζει και να δημιουργεί
eνώ τον τρομάζουν λιγότερο οι nαζί
aπό το να λογοκριθεί στα social media
είναι της μόδας να είστε εναλλακτικοί
kαι εφόσον είναι της μόδας λυπάμαι
που στο λέω και το ακούς από εμένα
eίστε οι νέοι δεξιοί
eίστε πέρα για πέρα
ψευτοπροοδευτικοί και βαθιά συντηρητικοί
ονειρευόμουν κάποτε να γράψω
ύμνους για αυτήν την γενιά
αλλά εδώ που τα λέμε
θα βυθίζονταν βαθιά
μέσα σε εκείνους
για τις ομάδες και τα κομματικά
θα ‘θελα τόσο να σου πω
πως θα τα καταφέρουμε
μα δεν μπορώ
να με συγχωρείς
αλλά δεν μπορώ άλλο να τους συγχωρώ
για την αφέλειά τους και την ηλιθιότητά τους
από το να με αγαπήσουν γιατί το βούλωσα
προτιμώ να με μισήσουν
βαθιά όμως
αν το κάνουν
να το κάνουν σωστά
αν και δεν έμαθαν ποτέ εκείνοι από αυτά
ζουν ρηχά
ερωτεύονται ρηχά
κάνουν τέχνη ρηχά
και εμείς είμαστε ελεύθεροι
ελεύθεροι παντοτινά
και οι ελεύθεροι δεν κολυμπούν
ποτέ σε λιμνάζοντα νερά
ποτέ
και αν με σκοτώσουν
για όσα είπα και έγραψα τελικά
δε θα φύγω
δε θα τους κάνω την χάρη
θα αντιληφθούν τον θάνατό μου
εκατομμύρια χρόνια μετά σαν αστέρι
είσαι ακόμα εκεί
κράτα μου το χέρι
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos
διαστημικοσ σταθμοσ εκπεμπει sos

- the bad poetry social club grc lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS