azlyrics.biz
a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

the bad poetry social club (grc) – xoros stin irida lyrics

Loading...

πιεβ

η ίρις των ματιών είναι η αλήθεια, η μόνη ελπίδα, το σωσίβιο
όσο η κόρη σαν την χάρυβδη με καταπίνει για να με ξεβράσει πάλι
σαν αντικατοπτρισμό σε κάποιας κάμερας το φακό
σαν avatar σε κάποιον έξυπνο κινητό
+
α. επιθετη

παλεύω με τα σύμφωνα
και τα φωνήεντα
και γίνονται πάλι εχθροί
δεν φταίνε αυτά
το ξέρω τώρα
αλλά ίσως, άκου με λίγο, ίσως
αυτή τη φορά να μην φταίω ούτε εγώ
αν μείνεις λίγο ακόμη εδώ
θα δεις ότι τα γράφω
στην σειρά τους
και μόλις κλείσω το φως
οι ελπίδες που έγραψα
ξυπνάνε πια λεπίδες
κι ρυθμός της ζωής
χάνει το ‘ρο’
και ξαναγίνεται θυμός
+
πιεβ

το καλό κείτεται αγκαλιά με το κακό μέσα στον ίδιο οφθαλμό
πάρε από τα μούτρα μου το φακό, δεν θα πάρω ευχαριστώ
κάθετι γυάλινο σπάει και ότι σπάει δεν με χωράει
η μόνη μου εικόνα είναι αυτή που κράτησες, αυτή και μονάχα αυτή
+
τ. πακιτσασ

<<σ’ αγαπώ.>> μου είπε και πάγωσα
όπως το σιρόπι όταν πέφτει στο παγωτό
που μόλις έχει βγει από τον καταψύκτη
δεν ένιωθα κρύο αλλά ζεστή
εκρηκτικά
θυμάσαι αυτα τα γλυφιτζούρια τα κόκκινα
που τα βουτάς στο σακουλάκι με την σκόνη
μετά τα βάζεις στο στόμα σου
και χιλιάδες μικρές εκρήξεις
λαμβάνουν χώρα στον ουρανίσκο
+
πιεβ

είμαι γεμάτος νερό και οξυγόνο
χαμόγελα και πόνο
αίμα και νευρώνες
στίχους και εικόνες
μυς και κλειδώσεις
μ’ αγαπούσες μα έφυγες για να γλυτώσεις
στρες και καπνό
σε ποιον να πω τι, να κατάλαβει τι, βαρέθηκα να εξηγώ
αλκοόλ και μακαρόνια
πως θα είναι τα επόμενα αν μου φάνηκαν τόσο απάνθρωπα τα καλύτερα μου χρόνια
όμως δεν είμαι αυτό και ας είμαι γεμάτος από αυτό
είμαι η λεκάνη που ξέρασες ότι ήπιες στο party το 1962
+
fâné
πίστευα πως εγώ θα φτάσω το μαχαίρι στο κόκκαλο
μόνη μου
και το προσπάθησα μα κόκκαλο δεν υπήρχε
από καιρό τώρα είχε γίνει πένα στα χέρια τους
και ‘κεινοι αρνούνται να γράψουν πάρα μου την καρφώνουν κάτω απ’ το στέρνο βρίσκοντας αρτηρία
βάφουν στο αίμα τη σάρκα μου
κομμένη σε σελίδες
και ‘γω ουρλιάζω απ’ τους πόνους
όχι τους σωματικούς
μα αυτούς της αποχώρησης του δέρματος μου
με ότι κατοικούσε από κάτω
δε θα πεθάνουμε σήμερα μ’ ακούς;
μόνο θα δωρίσουμε ο ένας την αρρώστια του στον άλλον
ψάχνοντας για το φάρμακο και αν γίνουμε χειρότερα χαλάλι
δεν έχει έρθει ακόμη η ώρα μας
+

πιεβ

το party αυτό ήταν κάτι πιο λυπητερό και από την ζωή
ένα μικρόφωνο που δεν μου επέτρεψε να ακουστώ
δυο ματωμένα χέρια ενός αθώου από χειροπέδες
μια αποκεφαλισμένη γάτα στον κεντρικό
ένα ξέχειλο ποτήρι whiskey ξεχασμένο στην άκρη του bar
τα ξυρισμένα της μαλλιά από την μια πλευρά
μια κραυγή οργής
όσα θέλαμε και δεν προλάβαμε
+
β. σεργη

εγώ τρώω
εσύ τρως
αυτός τρωει
εμείς τρώμε
εσείς τρώτε
αυτοί τρώνε
μου μάθατε να κλίνω το ρήμα
αλλά δεν μου μάθατε να κλείνω το στόμα μου
εγώ αρπάζω
εσύ αρπάζεις
αυτός αρπάζει
και στο τέλος αρπαζόμαστε
και δεν μένει τίποτα
μόνο ο απόηχος των όσων αφήσαμε
και αλήθεια δεν προσπαθήσαμε καθόλου
να μείνει κάτι παραπάνω
δεν είχαμε κάτι να δώσουμε
μόνο παίρναμε
και ξαναπαίρναμε
και αλήθεια ήθελα πολλά να δώσω
αλλά δεν ήξερα τον τρόπο
ίσως και να μην ήθελα
και δεν είναι οτί δεν είχα
είχα
με θυμάμαι
αλλα σταδιακά το ξέχασα το ρήμα δίνω
και έτρωγα μέχρι να σκάσω
κι ας μην πεινούσα
απλά το ήξερα καλά
και το έκανα καλά
καλύτερα από όλους
+
πιεβ

και εσύ έκλεισες τα μάτια
και εγώ με αυτό τυφλώθηκα
και μείναμε έτσι ο ένας απέναντι από τον άλλο χωρίς να το ξέρουμε
χωρίσαμε για να ζήσουμε τις ζωές μας με άλλους
που καίνε λιγότερο
που είναι λιγότερο επικίνδυνοι



Random Lyrics

HOT LYRICS

Loading...