a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

the foolest - ลองทาน (tasting) lyrics

[chorus: lvrk]
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุก คงต้องลองมาลิ้มรสบ้าง
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุกเหมือนไม่เคยได้ลิ้มรสชาติ

[verse 1: lvrk]
ทำไมกูนิ่งและเย็นชา แต่แขนยังคว้าไม่หยุดขยับเลย
ปากก็อ้าด้วยวาจามึงเงียบสงัด
ทั้งๆ ที่กูน่ะพูดไม่เคยตะกุกตะกัก
และย้ำยังพูดไม่หยุด ได้ยินเพียงเสียงเคี้ยวกรุบกรับ
มันคล้ายว่ามึงเขมือบสนุกสัส
มึงไม่สนว่ามันนั้นอาจจะหวานไป
หรืออาจจะบูดเน่าเหม็นคาวไม่ชวนดมฉันใด
มึงยังคงก้มหน้ากิน แม้ซากหนอนไช
แต่มึงจะไม่ขอรู้ว่าซากนั้นเป็นของใคร
ถ้าไม่ใช่ของมึง ไม่เห็นค่าของใจ
คำพูดมึง มันเหิมเกริมเกินไป
น้ำเหงื่อกูแลกเงิน เหตุผลคือต้องเดินไกล
พวกมึงกลับได้นั่งสบาย ไม่เคยสนว่าใครจะต้องเจอไร
แน่นอนบางทีพวกกูต้อง payroll
เป็นไปตามบทนำที่รอเวลา say go
มึงโกงกันจนฟ้ามืด but i don’t think so
ใครจะตามมึงไปก็ตาม ส่วนกูขอยืนยันว่า no (yeah)
[chorus: lvrk]
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุก คงต้องลองมาลิ้มรสบ้าง
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุกเหมือนไม่เคยได้ลิ้มรสชาติ

[verse 2: k.aglet]
กูไม่ชอบสรรหา กูเตะบอลหนีปัญหา
สภากูไม่มีงานออกจะว่าง
ชอบให้คนกลัวตอนคลานออกจากบ้าน
เพราะกูไม่แคร์มึงถึงวิญญาณออกจากร่าง
กูไม่แคร์มึง มึง มึง ที่ไม่มีแดก
กูแค่มีตำแหน่ง มีบทบาทให้กูตีแตก
บริหารไปเรื่อยๆ กูไม่มีแบบ
ได้งบเก็บกระเป๋า กูขี้งก กูไม่มีแจก
หัวใจกูไม่มีที่ให้สงสาร
มันมีแต่ที่ว่างรอให้เงินมาลงขัน
ใครพูดไม่เข้าหูกูจะขยี้ให้คนถาม
ทำไม ถ้าคุณจะแบกเค้กจากปาร์ตี้ขนมหวาน
ถ้าเงินไม่สัมพัทธ์กูมีเงินลับกลางเดือน
กูแค่ยิงจากระบบให้หยุดชะงักฟันเฟือง
และกูไม่แคร์ข่าวสาร กูไม่รับการเตือน
ไม่รู้เหรอกูเป็นใคร กูเป็นนักการเมือง ไอ้สาส
[chorus: lvrk]
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุก คงต้องลองมาลิ้มรสบ้าง
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุกเหมือนไม่เคยได้ลิ้มรสชาติ

[verse 3: pratyamic]
เเม่งไม่คุ้นลิ้น ไม่พออิ่ม เเค่ลองชิม
ไม่เหลือเเบ่ง ไม่เฉลี่ยก็พอกัน
นโยบายกูดี ยังมีคนรอตัง
ไม่ซื้อสิทธ์ขายเสียงเเต่ปิดปาก พวกก็ชอบยอจัง
เเบ่งธรุกิจเป็นเครือข่าย ขยายไปทั่วหล้า
โกงทั้งฟอกทุนธุจริต ใครขว้างก็อุ้มฆ่า
พวกจะเปิดโปงมันต้องโง่ถึงขั้น มันโคตรกล้า
เพราะบารมีกูเเค่พลิกมือก็ส่งมือไปโลกหน้า
ก่อนจะจับกุม พวกกูซื้อทั้งกระดาน
ความคิดใครเข้าท่ากูก็ยืมเป็นสะพาน
ปัญหาท้องถิ่นเหมือนเงินน้อยรกกระบาล
ไม่สู้ทำโครงการใหญ่เเล้วนั่งนับงบประมาณ
ก่อนมึงรู้ตัวกูก็ปลดออกจากวาระ
ไม่มีใครสืบเรื่องราวโยงออกมามัด
คดีที่เล็กน้อยกูก็จ้างคนธรรมดารับ
ก็กูเเม่งยิ่งใหญ่จนทุกคนเเมร่งอยู่ในอานัส
[chorus: lvrk]
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุก คงต้องลองมาลิ้มรสบ้าง
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุกเหมือนไม่เคยได้ลิ้มรสชาติ
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุก คงต้องลองมาลิ้มรสบ้าง
ห้ามใจแล้ว แต่ปากมันก็อยาก
ที่ยังจะทานไม่หยุดเลย เพราะเพียงแค่ลิ้มรสชาติ
มากแค่ไหนมันก็ทานไม่เบื่อ
มันยัดเข้าไปจนจุกเหมือนไม่เคยได้ลิ้มรสชาติ

- the foolest lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS