a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

x.t.p. (gr) - θα 'χω κάποιον να μιλώ (tha 'xo kapoion na milo) lyrics

[verse 1: ε.π.]
τα λόγια είναι περιττά
δεν παλεύεται άλλο πια
το ποίος φταίει δεν με νοιάζει, στο καλό να’σαι καλά
δεν τρέχει δεν πειράζει εξάλλου ξέρω την δουλειά
όλα έρχονται και φεύγουν ακριβώς σαν τα λεπτά
πέρασε η ώρα πρέπει να φύγω ξανά
νιώθω να με πιέζουν στο στομάχι με καρφιά
θυμάμαι λέξεις και μου γυρνάνε τ’άντερα
μου’σκαν εικόνες όταν είμασταν παιδιά
να γράψω κάθε τι που είναι μες το κεφάλι μου
κάθε παράνοια που πνίγω μες την ζάλη μου
ένας πλανόβιος κι εγώ μέσα στην πλάνη μου
χρόνος δεν μου έμεινε να βγω από το σκοτάδι μου
χρόνος δεν μου έμεινε για να σε νιώσω αγάπη μου
και τρέχω στα τυφλά μπας και γλιτώσω από τα λάθη μου
για τελευταία φορά χαζεύω τα κομμάτια μου
κι εύχομαι ποτέ μη σε ξαναδώ στα μάτια μου

[chorus: ε.π. & κακοήθης]
άλλη μια νύχτα θα΄μαι πίτα κάτω από τον ουρανό
κι όσο υπάρχουνε τ’αστέρια θα’χω κάποιον να μιλώ
έχω μεθύσει τον δικό σου αστερισμό
έχω χάσει όλα τα βήματα δεν ξέρω που θα βγω (x2)

[verse 2: κακοήθης]
με βρίσκεις λιώμα
5 τα χαράματα σε κώμα
δεν με γνώρισες και δεν μ’έχεις αναγνωρίσει ακόμα
μαστούρα παίζει (???) μ’έχει χρόνια
επίδραση που σ’έχει στον ήλιο να λιώνεις χιόνια
κι είσαι μια ψόφια κούκλα πίσω από βιτρίνα
σε ντύνουν όπως θέλουνε κι εσύ γελάς για χρήμα
είσαι καλή και προσελκύεις κάθε θύμα
τους φέρνεις δίπλα σου χωρίς να κάνεις βήμα
αν ζούσα το 70 θα σου’γραφα κάποιο ποίημα
τώρα δεν μιλάμε καθόλου αν δεν έχω σήμα
ξεχάσαν όλοι κάπου εδώ να αγαπάνε
τα συναισθήματα γίνανε πλήκτρα που χτυπάμε
τα’χω με μας, κάνε κάτι για μας
είμαι φυγάς απ’την πιο σκατά του μίσους γενιά
κι είσαι σκατάς και δεν μοιάζω με σας
δεν έχω τρόπους γενικά κι είσαι νεκρός κλινικά

[verse 3: rio]
το μέρος που κρύβεσαι μοιάζει απόμερο
εκεί σκότωσε τη χαρά το μεγαλύτερο σου όνειρο
ένα όνειρο εφιάλτης, ένα καράβι που βουλιάζει λίγο πριν να πιάσει λιμάνι
δώσε μου σελήνης φως, μη με βυθίζεις στο σκοτάδι
πόσο δεν γουστάρω από την στιγμή που ξημερώνει
μέχρι την στιγμή που νυχτώνει
και πάλι, πόσο πεθαίνω αυτό το βράδυ
πόσο με κούρασε το ρημάδι
στοιχειωμένο δωμάτιο, ένα δαίμονας γυρνάει μέσα
και παραμιλάει, μπέσα
δεν χάνω ελπίδα
ανοίγω τα πανιά μου παλεύω μέσα στο κύμα
μου πέφτει τόσο βαρύ να ταξιδεύω στην αγωνία
δεν έχω φοβίες μα οι σκιές περιμένουνε στην γωνία
και θα αφεθώ ελεύθερος να με αγκαλιάσουν
μοιάζουν όλα να έχουνε το ίδιο χρώμα
ένα γκρίζο θολό τοπίο
κυκλοφορεί μια μυρωδιά στον αέρα σαν φρέσκο χώμα
μετά την βροχή και κάνει κρύο
αν είναι δυνατόν, κοντεύω να τρελαθώ
μέσα στην παράνοια, μέσα στην καρδιά μου κρύβω το σκότος
κι άλλον έναν ρίο κάτω από την επιφάνεια
στο γκρίζο της πόλης πορνείο ζωγραφίζω τις σκέψεις μου σε τετράδια
δωρίζω το είναι μου σε φαντάσματα

- x t p gr lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS