a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

novel 729 – απομόνωση 2020 (apomonwsi 2020) lyrics

[intro: novel 729 & δπθ]
20+20 απομόνωση
yeah, απέραντη ερημιά, na+na+na
7+2+9, δπθ
tokesick, για όλα τα παιδία
και, και

[chorus: novel 729]
μας πολεμάνε την ψυχή με κάθε μέσο
με απομόνωση, μπατσίλα και ναρκωτικά
μείνε εδώ μαζί μου να μην πέσω
βάστα για να αντέξω, βάστα για όλα τα παιδιά

μας πολεμάνε την ψυχή με κάθε μέσο
με απομόνωση, μπατσίλα και ναρκωτικά
μείνε εδώ μαζί μου να μην πέσω
βάστα για να αντέξω, βάστα για όλα τα παιδιά

[verse 1: novel 729]
yeah, λέει
η ευτυχία συνηθίζεται, ο πόνος όχι
είπα να φτιάξω το κλειδί αφού κανείς δεν το ‘χει
το πόσο αγώνα έδωσα δεν θα το δει κανένας
με νοιάζει που το βλέπω εγώ μου φτάνει αυτός ο ένας
δεν πετάω, είμαι στα έγκατα της γης
βαδίζω σιωπηλός μέσ’ στις φωνές της αττικής
κάθε μου κομμάτι είναι αποτέλεσμα σιωπής
πώς ζητάς να σε ακούσει αν δεν ακούς τι θες να πεις;
όλη την αγάπη μου θα δώσω και θα φύγω
μου φτάνει που η ζωή μου δεν κατάντησε μονόλογος
κι αν κάποιοι νιώσουν πως βοήθησα και λίγο
θα φύγω γελαστός που δεν με νίκησε ο πόλεμος
από προβλήματα αγάπη μου ένα μάτσο
μα δεν ξεσπάω σε άλλους δεν θα γίνω σαν τον μπάτσο
σκέφτομαι τον φόβο μου όταν χτυπάω τον σάκο
πεισμώνει το κεφάλι μου σα να ‘μεινα στον πάγκο
ακολουθάω την ανάγκη μου, όχι μόδες (όχι μόδες)
εμένα ο στίχος μου βγαίνει μέσα απ’ τις φλόγες (απ’ τις φλόγες)
δεν βγαίνει εύκολα πώς να σου το εξηγήσω;
αν ήσουν σε κάποια συναυλία μου θα το ‘δες
δεν έχω λύσεις, δεν έχω απαντήσεις
δεν είμαι αυτός που θα σου πει πώς θα ευτυχίσεις
ένα έχω να πω και στο ‘χω ξαναπεί πολλές
αν νιώθεις ότι πνίγεσαι να βγεις και να μιλήσεις
[chorus: novel 729]
μας πολεμάνε την ψυχή με κάθε μέσο
με απομόνωση, μπατσίλα και ναρκωτικά
μείνε εδώ μαζί μου να μην πέσω
βάστα για να αντέξω, βάστα για όλα τα παιδιά

[verse 2: δπθ]
βούτηξε κόσμος στο σκοτάδι
τα συναισθήματα μας στην κατάψυξη, η μοναξιά ξυράφι
να δεις πώς είναι να ζεις στο πηγάδι
δεν έχεις περιθώρια για λάθη στο ‘χα πει είναι παγίδα το συνάφι
κάτω από το κάδρο καίγεται το λάδι
το σκέφτομαι και μένω ξάγρυπνος όλο το βράδυ
καπνίζω τον καρκίνο απανωτά μα δεν κόβεται το ρημάδι
είναι όλα ψέματα και ο λύκος κρύβεται μέσ’ στο κοπάδι
η προδοσία, γέννησε μέσα μου για πάντα την αμφιβολία
δεν υπάρχει «σε εμπιστεύομαι» τρελέ με την καμία
κι αν βάλεις τα «γιατί» σε μια σειρά θα μείνεις με την απορία
ζήσε με την αγωνία
όλοι φαίνονται τι είναι στην πορεία
στάθηκα μόνος και αντιμετώπισα τα θηρία
δεν έχω φόβο μέσα μου μιλώ με αυτογνωσία
τα πόδια μου στη γη πατώ και αυτό είναι ευλογία
τον λόγο μου κρατώ και έχει αξία
το νου σου μικρέ οι δρόμοι είναι σφαγεία
κι ο θάνατος κυλά από το έμβολο στην αρτηρία
μπάτσοι γουρούνια κράτος συμμορία
ομόνοια και αγάπη, υποκρισία και εκκλησία
κρατά απόσταση
πώς να χωρέσουν όσα νιώθω μέσα σε μια πρόταση;
έχω ενόραση, πέρα από όσα συλλαμβάνει το αυτί και η όραση
δεν θα με καταπιεί η σιωπή, τέσσερις τοίχοι και μία τηλεόραση, κουφάλες
είμαστε ανέπαφοι, απρόσωπα πλήθη πίσω από μάσκες
οι φίλοι μας τετράποδα και γλάστρες
δουλεύουμε υπερωρίες για βασικές ανάγκες
στις γειτονιές μας ελεύθεροι σκοπευτές και νάρκες
[chorus: novel 729]
μας πολεμάνε την ψυχή με κάθε μέσο
με απομόνωση, μπατσίλα και ναρκωτικά
μείνε εδώ μαζί μου να μην πέσω
βάστα για να αντέξω, βάστα για όλα τα παιδιά

- novel 729 lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS