a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 #

άυλος 542 – θαμμένος ζωντανός lyrics

[άυλος 542]

παρασιτώ στο δρόμο που τα όνειρα πεθαίνουν
εκεί που οι νεκροί ξανανασταίνονται τη κόλαση στη γη να φέρουν
δάκρυα παγώσανε και οι ποιητές ματώσανε
καθώς το οίστρο χάνεται
και όσα απ’την ψυχή κομμάτια δώσαμε φλεγόμενα ανεμίζουνε
φωνές που χτίζουν άσματα νεκρών στα καταφύγια αναμνήσεων σαπίζουν
πιστεύω σ’ένα δαίμονα θεό καταραμένο εαυτό
πιστός και άπιστος στης διαστροφής το μέγαρο
σαν κάτοικος παράγω σκάρτη ποίηση μ’αρρωστημένους ήχους σαν υπόκρουση
κατάσταση αλλοιωμένη, βλάσφημη παράσταση αφορισμένων άγγελων σε θέατρο δαιμόνων
οράματα εκτός συνόρων
ψάχνω λευτεριά μέσα στη βία
αρρώστια, εγκλεισμός, φοβία, νόσημα που έρπεται σε δρόμους και στενά
κομμάτια όνειρα νεκρά
αντίκρυσα τον πόνο σε δυο δακρυσμένα μάτια που τα πνίγει η φθορά

[άυλος 542 & δπθ]

θαμμένος ζωντανός μέσα σε λάκο με ανθρώπινες οχιές
πες μου τι θες
εκπροσωπόντας τη γεννιά που χάνεται μέσα σε σκοτεινές στοές
ζωή χωμένη στη μιζέρια
επιβιώνοντας σε δρόμους και στενά που παίζουν μόνο αρπαχτές και νταλαβέρια
γραμμές χαρτιά πασάρουν μαύρα χέρια
αν την παλεύεις δείξε μου τη μέθοδο και ‘γω ν’ακολουθώσω
στα 27 νομίζω μάγκα πως θα σβήσω
μέρες χαμένος μες στην πολιτεία που παράγει οργή και μένος
τρύπιες σκέψεις, βρώμικη ουσία που μολύνει νου, μυαλό ψυχή και σώμα
μικρόφωνο κρατώ και ας μην είμαι εδω ακόμα
και ας μην είμαι εδώ ακόμα..
[δπθ]

???
η αλήθεια που λίγο πολύ είναι σε όλους μας γνωστή
και δυστυχώς είναι σίγουρο δεν υπάρχουνε αποθέματα αγάπης
δεν υπάρχει κανείς, εδώ κανείς δεν θα σε νοιαστεί
ετοιμοθάνατος στην άκρη του δρόμου
σε πνίγει ασφυκτικά το μπούγιο που σχηματίζουν εν κινήσει αστοί, πεζοί και τροχοφόρα
μάστιγα που αποτελεί ντροπή για την χώρα λένε
βαδίζω σε δρόμους που καίνε
και αν πεθάνω δεν θα μάθει κανείς πως με λένε
κράτα απόσταση ξένε
δεν έχω και τόσο αγνές προθέσεις
ακροβατώ μεταξύ παράνοιας + εθισμού κι όλα μου φταίνε
ποτέ δεν άλλαξε χρώμα το κέντρο
επίγεια κόλαση, πάντοτε με θυμάμαι να χάνω το μέτρο
εικόνες μου ρέτρο όσο βλέπω τα πολυώροφα να παίρνουν κλίση
γυρνώ καλύπτοντας τον ουρανό από πάνω μου το νέφος τείνει να με πνίξει
και κάπου εκεί που λες κατηφορίζω
τα πάντα γύρω μου κινούνται τόσο γρήγορα που αλληθωρίζω
κάπου να εστιάσω οπτικά να επικεντρωθώ
κρησφύγετο 128 επικρατεί
η απόχρωση του γκρίζου με πράσινη μούχλα
που στα τείχη της πόλης έχει σχηματιστεί + ειν’ υγρασία
καμιά φορά μπερδεύεται σε αναρχικών πορτραίτα
ακολουθούν συνθήματα που κρύβουν πάντα κάποια απώτερη σημασία
δέσμες χλωμού κίτρινου φωτισμού στις λεωφόρους
σε κάθε στενό και αστυνομία
μία φορά άμα κάτσει η στραβή δεν θα ‘χεις δικέ μου άλλη ευκαιρία
μία ακόμα προσαγωγή κατά την οποία
τα γουρούνια δεν χάνουν το χρόνο τους καταχράζωντας εξουσία
εξακριβώνοντας τα προσωπικά σου στοιχεία
γδύσιμο στη μέση του δρόμου ξεφτίλα
κάτι θα σου περάσουν να σου φορτώσουνε κατηγορία
το ποιος είμαι για αυτούς εκφράζεται από μία σειρά ψηφία
και μετά απ’ αυτό, ακολουθώ την + ακολουθώ την προκαθορισμένη μου πορεία
μ’έντονη εγκεφαλική ανησυχία
με σχέσεις βασισμένες στην ναρκοφιλία
σεν απόρρησα που πίσω απ’ την μάσκα σου αντίκρισα τον σατανά
να πουλά ψεύτικες δόσεις παραδείσου σε σχολεία
κάθε ήρωας έχει την δική του ιστορία
ξεσπιτωμένοι συντηρούνται ζητιανεύοντας καταντάν ζουν στην επαιτεία
ανήλικα ανοίγουν τα σκέλια τους για 15 ευρώ πορνεία
κωδικός επικοινωνίας η βία
κώδικας επικοινωνίας η βία
συνήθεια γίνεται πάθος αυτό που λένε λαγνεία
και αν θέλεις να δεις την αλήθεια δεν βρίσκεται μέσα σε βιβλία
μόνο παράνοια
κάθε που η νύχτα που χύνεται στη πλατεία
ο πάτος βγαίνει στην επιφάνεια
όσοι πιάνουν πόστα ψάχνουν τα καλύτερα σημεία
ομόνοια τα λόγια περισσεύουν καταδικασμένοι να τριγυρνάνε αιώνια
μες στα συντρίμμια
πεινάνε για βία, μαστούρα και ηδονή
απρόβλεπτοι γυρνάνε σαν τ’αγρίμια
μίγμα φυλών το βράδυ στο κέντρο το βράδυ σημαίνει αγρύπνια
έσκασα + ψώνισα + το ‘σπασα κι ήπια
κλωτσάς μια μπάλα που χρόνια τώρα είναι τρύπια
στέρηση ο κόσμος τρεμοπαίζει κάτω από λάμπες φθορίου
μαζεύουν τις πραμάτειες τους και χάνονται οι νέγροι στην γερανίου
ακολούθα, τα μονοπάτια οδηγούν στην σκοτεινή καρδιά του θηρίου
στέκονται σαν σκιάχτρα μέσα σε καμένο αγρό
μάλλον αγάπη εδώ δεν πρόκειται να βρω
μάλλον αγάπη εδώ δεν πρόκειται να βρω

- άυλος 542 lyrics

Random Lyrics

HOT LYRICS